Papiery drukowane walcowane
Papiery drukowane walcowane
(niem. Kattunpapiere, Walzendruckpappiere)
Mechaniczny sposób dekorowania papieru. Rozwinął się z papieru stemplowego. Arkusz papieru pokrywano warstwą mieszaniny klajstru i farby, a następnie powierzchnię modyfikowano różnymi narzędziami. Przyłożenie narzędzia powodowało rugowanie z tego miejsca barwnej pasty, a w konsekwencji jaśniejsze partie papieru. Wzory wykonywano używając palców, patyczków, grzebyczków o różnym rozstawie płasko zakończonych ząbków lub stempelków i rolek.
Sposób w jaki twórca prowadził swoje narzędzie zależał jedynie od jego wyobraźni. Do tej grupy papierów dekoracyjnych należy zaliczy tzw. papiery z Herrnhut.
Papier stemplowy
Wzory na pokrytym zabarwionym klajstrem papierze odciskano stemplami, wykonywanymi w technice drzeworytu, linorytu, gumowej pieczątki, a nawet wycięte z kartofla. Szczególny charakter miały papiery z odciskiem stempla, sporządzonego specjalnie dla konkretnej książki, związanego z nim tematycznie. Na pocz. XX w. wykonanie takiego papieru było jednym z elementów koncepcji wystroju książki artystycznej, prace takie wykonywali np. Bonawentura Lenart, Zofia Dębicka i Stanisław Wilczek.
W podobny sposób wytwarzano papiery walcowe, korzystając z gumowych wałków, przeznaczonych do malowania ścian. Wykonywano nimi wzorzyste pasy lub też wzorem pokrywano całą powierzchnię papieru.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Papiery klajstrowe
Papiery klajstrowe narzędziowe
Grafika
Maszyna do druku walcowego z pocz. XX w.
Przypisy
- Weichelt A., Buntpapierfabrikation, Berlin 1908, s. 240-246.
Autor: E.P.
