Papiery drukowane walcowane
Papiery drukowane walcowane
(niem. Kattunpapiere, Wlzendruckpappiere)
Mechaniczny sposób dekorowania papieru. Rozwinął się z papieru stemplowego. Arkusz papieru pokrywano warstwą mieszaniny klajstru i farby, a następnie powierzchnię modyfikowano różnymi narzędziami. Przyłożenie narzędzia powodowało rugowanie z tego miejsca barwnej pasty, a w konsekwencji jaśniejsze partie papieru. Wzory wykonywano używając palców, patyczków, grzebyczków o różnym rozstawie płasko zakończonych ząbków lub stempelków i rolek.
Sposób w jaki twórca prowadził swoje narzędzie zależał jedynie od jego wyobraźni. Do tej grupy papierów dekoracyjnych należy zaliczy tzw. papiery z Herrnhut.
Papier stemplowy
Wzory na pokrytym zabarwionym klajstrem papierze odciskano stemplami, wykonywanymi w technice drzeworytu, linorytu, gumowej pieczątki, a nawet wycięte z kartofla. Szczególny charakter miały papiery z odciskiem stempla, sporządzonego specjalnie dla konkretnej książki, związanego z nim tematycznie. Na pocz. XX w. wykonanie takiego papieru było jednym z elementów koncepcji wystroju książki artystycznej, prace takie wykonywali np. Bonawentura Lenart, Zofia Dębicka i Stanisław Wilczek.
W podobny sposób wytwarzano papiery walcowe, korzystając z gumowych wałków, przeznaczonych do malowania ścian. Wykonywano nimi wzorzyste pasy lub też wzorem pokrywano całą powierzchnię papieru.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Papiery klajstrowe
Grafika
Przypisy
- Loring R., Decorated Book Papers, Cambridge, 1973.
- Siemieniako E., Praca magisterska teoretyczno-badawcza: Dekoracyjne papiery ręcznie wykonywane stosowane w oprawach książek od XV do XVIII w. Katalog zbiorów papierów dekoracyjnych w oprawach książek Biblioteki Kórnickiej PAN, wydruk komputerowy,(promotor: M. Pronobis-Gajdzis), UMK, Toruń 2018.
- Windyka T., Papiery wzorzyste. Katalog zbiorów Muzeum Papiernictwa w Dusznikach, Duszniki 2012, s. 162-172.
Autor: MPG, E.P.