Garby
Spis treści
Garby
(zwięzy)
Uczytelnione na grzbiecie oprawy jakiekolwiek zwięzy wypukłe (il. 1), bez względu na to, czy są to zwięzy prawdziwe czy fałszywe. W dawnym introligatorstwie garby uczytelniano poprzez obwiązanie ich sznurkiem (il.2), którego odcisk można często zidentyfikować na zabytkowych oprawach. Ślady takie zidentyfikowano na oprawach już z XIV w. W przypadku szycia na zwięzy podwójne, sznurek przeprowadzano często także pomiędzy zwięzami. Czynność ta była ważnym zabiegiem, wspominają o niej podręczniki introligatorskie, a także były do niej przeznaczone specjalne praski lub deski z kołeczkami (il.3). Obwiązywania sznurkiem garbów zaniechano w XIX w., gdy do użycia weszły specjalne kleszcze do obróbki zwięzów (il.4). Garby i kompartymenty można także opracować z użyciem kostki introligatorskiej (il. 5) lub specjalnych drewnianych listewek (il.6).
Sztuczne zwięzy
Nazwa używana powszechnie na garby, które nie są wynikiem uwypuklenia na grzbiecie okładki konstrukcyjnych zwięzów, lecz tylko dekoracją grzbietu. Sztuczne zwięzy wykonywane są w oprawach z wolnym grzbietem i grzbietówką. Powstają przez naklejenie na grzbietówce sznurka, pasków tekturowych lub skórzanych, które po obleczeniu grzbietu uwypuklają się. Sztuczne zwięzy mogą mieć bardziej estetyczny wygląd, gdy paski są ukośnie ścinane na skrajach. Nie ulegają uszkodzeniom podczas otwierania książki, gdyż razem z grzbietówką "odskakują" od grzbietu. Sznurki, które stanowią prawdziwą konstrukcję do szycia są ukryte w nacięciach. Rozstaw sztucznych zwięzów może odwzorowywać rozstaw sznurków lub też być zupełnie inaczej rozplanowany.
Zobacz też
Grafika
il. 1
il. 2
il.3
il. 4
il. 5
il. 6
Przypisy
- Roberts M.T., Etherington D., A Dictionary of Descriptive Terminology, http://cool.conservation-us.org/don/ (data dostępu 11.07.2018)
- Language of Bindings, http://www.ligatus.org.uk/lob/concept/1240.
- Zjawiński Z., Introligatorstwo. Warszawa 1967.
Autor: P.M.
