Bejce
Z Leksykon oprawoznawczy
Bejce
wytrawy (niem. Beizen)
Wodne lub alkoholowe roztwory soli, kwasów, zasad oraz barwników służące do powierzchniowego barwienia drewna a także skór i pergaminów. Działanie bejc polega na reakcji z kolagenem lub garbnikami zawartymi w skórze, zachodzące procesy mogą być szkodliwe, zachodzi proces utleniania, a oprócz wybarwień zdarzają się wżery w powierzchni skóry. Do najbardziej rozpowszechnionych bejc należą soda, potaż, grynszpan, nadmanganian potasu, siarczan żelaza a także wyciągi roślinne kory, liści, łupin orzechów itp.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Marmoryzowane oprawy
Przypisy
- Przypis 1
Autor: E.P.
