Bejce

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj

Bejce

wytrawy (niem. Beizen)

Wodne lub alkoholowe roztwory soli, kwasów, zasad oraz barwników służące do powierzchniowego barwienia drewna a także skór i pergaminów. Działanie bejc polega na reakcji z kolagenem lub garbnikami zawartymi w skórze, zachodzące procesy mogą być szkodliwe, zachodzi proces utleniania, a oprócz wybarwień zdarzają się wżery w powierzchni skóry. Do najbardziej rozpowszechnionych bejc należą soda, potaż, grynszpan, nadmanganian potasu, siarczan żelaza a także wyciągi roślinne kory, liści, łupin orzechów.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Marmoryzowane oprawy

Grafika

Przypisy

  1. Przypis 1

Autor: E.P.