Bejce

Bejce

wytrawy (niem. Beizen)

Wodne lub alkoholowe roztwory soli, kwasów, zasad oraz barwników służące do powierzchniowego barwienia drewna a także skór i pergaminów. Działanie bejc polega na reakcji z kolagenem lub garbnikami zawartymi w skórze, głównie zachodzi proces utleniania, szkodliwy dla skóry. Do najbardziej rozpowszechnionych bejc należą:

• siarczan żelaza, czerń octowa dające zabarwienie czarne
• roztwór wodny potażu, wyciąg z zielonych łupin orzecha włoskiego barwiące na brązowo
• wyciąg z brazyliny i w zależności od przepisu z ałunem, octem, roztworem cyny, kwaśnym piwem, wyciąg z drzewa kampeszowego z ałunem, wywar z koszenili i białych galasówek barwiące na czerwono
• szafran w etanolu, kurkuma z octem winnym służące do barwienia na żółto
• indygo z kwasem siarkowym barwiące na błękitno
• grynszpan z octem winnym barwiący na zielono.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Marmoryzowane oprawy

Grafika

• 

  Obrazek 1

Przypisy

1. Przypis 1

---

Autor: M.P.-G., E.P.