Oporek
Spis treści
Oporek
(niem. Abpressen)
Rozszerzony profil grzbietu książki, przypominający przekrój grzybka. Powstaje podczas opracowania kształtu grzbietu. Grzbiet uszytego bloku książki jest zaklejany, po przeschnięciu wyokrąglany. Następnie wraz z deskami zaciśnięty w prasie belkowej. Książka wystaje poza deski kilka milimetrów. Prasa ustawiana jest w ten sposób, by grzbiet znalazł się poziomo ponad prasą a następnie jest odpowiednio obijany młotkiem. Następnie profil jest utrwalany ponownym zaklejeniem.
Zależnie od rodzaju oprawy wykonuje się mniej lub bardziej szeroki oporek. Największy oporek, 90° jest wymagany w oprawie francuskiej. Dla jego nabijania stosuje się specjalnie przygotowane deski ze skośną fazą, pozwalające nabić oporek o kącie większym niż 90°, należy bowiem liczyć się z tym, że podczas schnięcia oporek nieco się cofnie.
Okładziny są dosunięte do samego oporka i całkowicie wchodzą w zagłębienie. W innych oprawach oporek była płytszy - 45°. Czasami jego wykonanie nie wymaga obijania młotkiem, w przypadku mocno "naszytych" grzbietów, tj. takich gdzie nici powodują zgrubienie grzbietu, wystarcza pozostawienie zaklejonego bloku w prasie, w ten sposób, że grzbiet jest wysunięty poza belki/deski.
W podobny sposób powstawał oporek w dawnych oprawach - ulegał samoczynnemu rozchyleniu wskutek zamocowania desek okładzin.
Zobacz też
Grafika
Nabijanie oporka.
Oporek 90°.
Oporek 45°.
Przypisy
- Przypis 1
- G. Moessner, Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 7.
Autor: E.P.
