Celuloidowe oprawy
Z Leksykon oprawoznawczy
Spis treści
Celuloid
Celuloid, tworzywo sztuczne, wynalezione w 1869 przez braci Johna i Isaiaha Hyattów. Celuloid przypomina wyglądem kość słoniową, dlatego był używany jako jej erzatz. Charakteryzuje się termoplastycznością, ale też brakiem elastyczności, w związku z czym przeguby albo też całe grzbiety okładek były sporządzane z innego materiału: ze skóry lub tkaniny. Z celuloidu produkowano okładki do albumów oraz książeczek do nabożeństwa.
Oprawa celuloidowa reliefowa
Z płyt o milimetrowej grubości wytłaczano na gorąco okładki, także z płaskorzeźbową dekoracją.
Oprawa celuloidowa drukowana
Poszukiwania możliwości druku na celuloidzie zwieńczył patent Bernharda Ludwiga z roku 1903, a jego wynalazek polegał na druku na gorąco.
Lista
- Punkt 1
- Punkt 2.1
- Punkt 2.2
- Punkt 2
Hasła obce
- Celluloid binding (eng.)
- Reliure d'celluloïd (fr.)
- Zelluloidbucheinband (de.)
- Rilegatura di celluloide (it.)
Grafika
Obrazek 1
Obrazek 2
Przypisy
- Hyatt, J.W., Improvement in treating and molding pyroxyline, 1870, http://www.google.com/patents/US105338
- Celuloid, [w:] Encyklopedia zarządzania, https://mfiles.pl/pl/index.php/Celuloid
- Process of producing celluloid printing-plates, https://www.google.com/patents/US747738
Autor: E.P.
