Karton równocięty
Karton równocięty
Rodzaj oprawy twardej, wykonywany dla tańszych książek i brulionów, zarówno jako oprawy indywidualne, jak i seryjne, wydawnicze. Charakteryzuje się brakiem wystających kancików okładek. Górny i dolny kant okładki jest nieosłonięty obleczeniem zostawiając widoczny brzeg tektury.
Technika wykonania
Pod względem techniki wykonania jest to bardzo uproszczona oprawa organiczna. Blok jest zaopatrzony w wyklejki, ewentualnie także scyzury, oraz uszyty na sznurkowe lub tasiemkowe zwięzy. Końcówki zwięzów są przyklejone do wyklejki lub scyzury. Do wyklejek (i końcówek zwięzów) przyklejane są tekturowe okładzinówki z odsunięte o kilka milimetrów od grzbietu, a na grzbiet i przygrzbietową partię okładzin naklejany jest pasek płótna. Następnie obcinana jest przednia krawędź (żłobek) a okładki oblekane są papierem w ten sposób, że zawinięcie występuje tylko od strony żłobka. Ostatnim krokiem jest obcięcie górnej i dolnej krawędzi książki, skutkiem czego książka nie posiada kantów (tekturki okładkowe mają ten sam rozmiar co blok książki).
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Twarda oprawa
Grafika
Karton równocięty
Przypisy
- Z. Zjawiński, Introligatorstwo. Warszawa 1967, s. 159.
- Semkowicz Aleksander, Introligatorstwo: z krótkim zarysem historii zdobnictwa opraw, Kraków, 1948, s. 81.
Autor: E.P.
