Kapitałka podstawowa z oplotem
Spis treści
Nazwy w innych językach
Ang. braided/plaited endband, niem. geflochtenes Kapital, Kapital mit Lederriemen/Lederstreifen, fr. tranchefile tressée de laniére de peau, hol. omvlochten kapitaal, cz. obtáčený kapitálek opletený nitĕmi usňovým řemínkem
Definicja
Kapitałka składająca się z szycia podstawowego i oplotu zewnętrznego wykonanego z paska skóry, rzemienia lub tasiemki. Kapitałki te zwykle wykonywano po obleczeniu książki.
Opis
Kapitałki te składają się z szycia podstawowego oraz paska materiału, zwykle skóry, zaplecionego wokół niego (ang. braided endband/plaited endband)4. Oplot wykonywano przed lub po obleczeniu kodeksu. Pasek miał szerokość 2 – 5 mm i najczęściej był wykonany ze skóry cielęcej garbowanej roślinnie lub skóry owczej, koziej, świńskiej wyprawy glinowej. Paski czasem barwiono na jeden lub dwa kolory. W rzadszych przypadkach zamiast paska skóry stosowano jedwabną tasiemkę, którą owijano wokół rdzenia kapitałki (il. 1) lub stosowano jeden z rodzajów oplotów.
Rodzaje oplotów
Istnieje wiele metod wykonywania oplotów. Do najbardziej popularnych należą oplot tzw. antyfonarzowy (ang. ‘antiphonary’ type)(il. 2), hiszpański (ang. Spanish edge braiding)(il. 3) i krzyżowy (ang. crossed braid)(il. 4). Rzadziej stosowane rozwiązania to np. oplot odwrócony (ang. reversed loop braid)(il. 5) oraz oplot ze stopką (niem. Kapital mit Riemenflechtung)(il. 6).
Informacje
Kapitałki z oplotem popularne były od końca XIV w. do połowy XVI w. zwłaszcza w oprawach niemieckich, a także we francuskich, niderlandzkich i szwajcarskich, pochodzących z warsztatu opactwa St. Gallen.
Lista
- Punkt 1
- Punkt 2
- Punkt 2.1
- Punkt 2.2
- Punkt 2
Zobacz też
Grafika
il. 1. Kapitałka podstawowa z oplotem, w formie tasiemki owiniętej wokół rdzenia.
Obrazek 2
Przypisy
- Dostępny w World Wide Web: http://cool.conservation-us.org/don/dt/dt1721.html [dostęp: 17 maja 2017].
528 Kneep en Binding,1992, s. 62. 529 Petersen H., Bucheinbände, wyd. 2, 1991, s. 157. 530 Kneep en Binding,1992, s. 62. 531 Cermanova T., 2008, s. 7. 532 Szirmai J. A., 1999, s. 211.Przypis 1Jäckel K., 1975, s. 211-212; Greenfield J., J. Hille J., 1991, s.
- Przypis 2
Autor: M.P.-G.'
