Papier ksylograficzny
W języku włoskim rozróżnia się dwie nazwy: coperta xilografica oraz carte xilografiche. Pierwsze określenie dotyczy drzeworytniczych papierów dekoracyjnych, które imitowały dekoracje skórzanych obleczeń opraw, używanych przez wydawców jako oprawy tymczasowe lub substytuty opraw luksusowych. Drugie określenie dotyczy wzorzystych papierów drukowanych używanych jako obleczenia książek lub tapety. Wiodącymi wytwórcami dekoracyjnych papierów drukowanych była rodzina Remondinich, dlatego też można spotkać się z określeniem carta remondiniane. Po upadku firmy Remondinich w 1861 roku pozostawione przez nich trzy tysiące matryc zostało zakupione przez Giuseppe Rizz'ego, który wznowił produkcję dekoracyjnych papierów, które od tamtej pory nazywano carte di Varese.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Papiery drukowane drzeworytnicze
Przypisy
- Macchi Federico, Macchi Livio, Dizionario illustrato della legatura, Milano, 2002, s. 65, 394.
- Siemieniako E., Praca magisterska teoretyczno-badawcza: Dekoracyjne papiery ręcznie wykonywane stosowane w oprawach książek od XV do XVIII w. Katalog zbiorów papierów dekoracyjnych w oprawach książek Biblioteki Kórnickiej PAN, wydruk komputerowy,(promotor: M. Pronobis-Gajdzis), UMK, Toruń 2018, s. 35-50.
Autor: M.P.B.
