Bezklejowe oprawy

(ang. non-adhesive bindings, fr. reliure sans colle)

Oprawy, w których łączenie składek lub kart w blok książkowy przebiega bez użycia kleju.

Należą do nich oprawy o grzbiecie otwartym (tzw. koptyjskie), harmonijkowe, oprawy przeszywane przez grzbiet (tzw. kopertowe, łańcuszkowe) a także takie, które mają zwykłą okładkę, lecz zarówno grzbiet, okładka jak i ich połączenie spajane są bez użycia kleju.

Prace nad tym typem opraw sytuują się w tym nurcie poszukiwań współczesnego introligatorstwa artystycznego, których celem jest tworzenie nowych rozwiązań konstrukcyjnych bez użycia kleju, a czasem także bez nici. W swych pracach introligatorzy sięgają po niekonwencjonalne materiały, jak np. pręty metalowe, sznury, taśmy tkane lub sporządzone z tworzyw sztucznych, rybie ości. Łączenie składek, a także połączenie tak powstałych bloków z okładką przebiega w różny sposób (np. tzw. struktura tkana - ang. woven structure binding, konstrukcja blokowana - ang. interlocking book structure) i właśnie ta konstrukcja stanowi główny element dekoracyjny oprawy.

Oprawy bezklejowe konstruuje wielu artystów introligatorów, prace tego typu są często przedstawiane na konkursach i wystawach.

Oprawy bezklejowe stosowane są także w obszarze konserwacji-restauracji zabytkowych kodeksów.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Otwarty grzbiet
Eksperymenty introligatorskie

Przypisy

J. P. Zimmerlich, Woven Structure Binding. The Evolution of an approach, "The Bookbinder" 2015, s. 65-74, https://buchundform.ch/wp-content/uploads/2020/05/Jan-Zimmerlich-the-bookbinder-article-2015.pdf
C. Van Vliet, E. Steiner, Woven and interlocking book structures : from the Janus, Steiner and Gefn Presses, Newark, Verm. : Janus Gefn Unlimited, 2002, https://archive.org/details/woveninterlockin00vanv/mode/2up

Autor: E.P.

Bezklejowe oprawy