Zapięcia pętelkowe

Z Leksykon oprawoznawczy
Wersja z dnia 13:19, 19 lut 2022 autorstwa Meg (dyskusja | edycje) (Zapięcia pętelkowe)

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj

Zapięcia pętelkowe

(ang. loop and bead/peg fastenings; niem. Schlaufenverschluss)

Zapięcie pętelkowe składa się z zaczepu w formie kulistej, bądź owalnej o średnicy ok. od 6-10 [mm], mocowanego w krawędzi przedniej okładziny. zaczep najczęściej był wykonany ze stopu metali (mosiądz), ale także z kości, koralików, pereł. Zapinkę stanowi mniej lub bardziej ozdobny sznurek mocowany do tylnej okładziny, który zaczepiano o kulisty bolec. Ten rodzaj zapięcia stosowano w XVI wieku, szczególnie chętnie w żeńskich zgromadzeniach zakonnych Europy Środkowej. (il. 1)

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Zamknięcia kodeksów
Zapięcia kodeksów

Grafika

Przypisy

  1. Adler G., Handbuch Buchverschluss und Buchbeschlag, Wiesbaden, 2010, s. 2, 20.
  2. Banasiak M.,Okucia zabytkowych kodeksów – historia, systematyka, terminologia, zagadnienia konserwatorskie, praca magisterska [promotor: dr hab. M. Pronobis-Gajdzis, prof. UMK, Toruń, UMK 2020, wydruk komputerowy, s. 52.

Autor: M. P.B.