Bibułka japońska
Bibułka japońska
(papier japoński) (ang. Japanese paper; fr. papier japonais, washi; niem. Japanpapier)
Półprzezroczysty długowłóknisty japoński wyrób papierowy, pierwotnie wytwarzany ręcznie. Współcześnie papier japoński jest wytwarzany zarówno ręcznie jak i maszynowo. Do jego wyrobu wykorzystywane są włókna różnych niskopiennych drzew, przede wszystkim gampi, kozo i innych gatunków morwy i in., ponadto wykorzystywane są konopie, bawełna, a nawet włosie zwierzęce i włókna syntetyczne. Papiery japońskie produkowane są w różnych gramaturach, kolorach i w zróżnicowanej fakturze - od gładkich po wyroby z wyraźnym, grubym włókien. Niektóre gatunki papieru japońskiego są zaklejane klejem ryżowym, zwierzęcym lub śluzem z różnych roślin (neri).
Najcieńsze, niskogramaturowe (od 3 g/m2) wyroby - bibułki są wykorzystywane w introligatorstwie i konserwacji-restauracji. Są to bibułki nieprzeklejone, długowłókniste, zwane bibułką konserwatorską. Cechują się gładkością, równomiernym włóknem, niską gramaturą i dużą przejrzystością, są białe lub w naturalnym odcieniu kremowym. Bibułkę używa się do wzmacniania osłabionych kart poprzez dublaż, czyli wzmocnienie powierzchniowe konserwowanej karty. W konserwacji-restauracji zabytkowych kodeksów bibułka służy do naprawy przedarć papieru oraz wzmacniania grzbietów kart (falców) i składek. Jest używana do wzmacniania różnych uszkodzonych elementów oprawy, np. narożników, grzbietów, przegubów. Bywa stosowana do uzupełniania ubytków w papierze (obok masy papierniczej, bibuły lub papieru długowłóknistego).
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Papierowe wyroby
Papier
Bibuła
Bibułka
Autor: E.P.
