Grzbiet łamany
Spis treści
Grzbiet łamany
(ang. Broken back, fr. reliure à dos brisé, niem. Gebrochener Rücken, wł. dorso staccato)
Pierwowzorem oprawy z łamanym grzbietem była oprawa wynaleziona przez Alexisa Pierre Bradela, który tymczasowe oprawy sporządzał z kartonu. Przełamywał go w miejscu grzbietu, następnie oklejał papierowym obleczeniem i sklejał z blokiem.
Z czasem zaczęto wykonywać okładki z grubej tektury, wówczas grzbietówkę wykonywano odrębnie, z kartonu, który naklejano na pasek szerszego papieru. Papier zaginano tuż przy grzbietówce i ponownie w odległości równej wysokości oporka, a kartonową grzbietówkę wyokrąglano. Następnie grzbietówkę naciągano na grzbiet boku i papierowe skrzydełka sklejano ze scyzurami. W późniejszej fazie oprawy do scyzur sklejonych z łamanym grzbietem przyklejano okładzinówki lub „wpuszczano” je pomiędzy dwuwarstwową tekturową okładzinę.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Półorganiczna oprawa
Grafika
Przygotowanie grzbietu łamanego. Źródło: Z. Zjawiński, Introligatorstwo
Przypisy
- Macchi F., Macchi L., Dizionario illustrato della legatura, Milano, 2002, s. 140-141.
- Z. Zjawiński, Introligatorstwo, Warszawa 1965, s. 184-185.
Autor: E.P.
