Lamówka

Z Leksykon oprawoznawczy
Wersja z dnia 18:33, 10 wrz 2021 autorstwa Ela (dyskusja | edycje) (Lamówka)

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj

Lamówka

(niem. Schiene)

Pasek materiału, zwykle płótna, ale też skóry, pergaminu, papieru lub sztucznego tworzywa obleczeniowego, którym oklejono brzegi produktu introligatorskiego. Lamówkę można sporządzić samodzielnie, produkowano także lamówkę z gumowanego (tj. z nałożoną warstwą kleju) płótna lub papieru zwiniętego w rolkę (np. taśma introligatorska Linson).

W oprawach twardych książek lamówka może przebiegać wzdłuż pionowej krawędzi okładki, zastępując oklejanie rogów (ang. fore-edge binding). W oprawach całopapierowych bibliofilskich lamówki przebiegają na poziomych krawędziach, łącząc okładzinę przednią, tylną i grzbiet.

W oprawach broszurowych płócienna lamówka naklejona na grzbiecie wzmacnia spoinę oraz łączy kartonowe okładki. W szczególnym typie oprawy, zupełnie pozbawionym okładek, lamówka jest namiastką okładki; oprawę taką zwaną dawniej „półpapierki”, współcześnie stosuje się głównie do oprawiania nadbitek.

W pudełkach i futerałach lamówki stanowią wzmocnienie połączenia ścianek. W oprawach grafik, płaskich druków lub fotografii naklejanych na twarde podłoże stanowią wzmocnienie brzegów tektury oraz estetyczne wykończenie. Mogą także zastąpić drewnianą lub metalową ramkę, wówczas grafika luźna lub w passe-partout jest przykryta szkłem, a całość oklejona lamówką.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Lamowanie


Autor: E.P.