Karton równocięty

Z Leksykon oprawoznawczy
Wersja z dnia 12:35, 31 sie 2021 autorstwa Ela (dyskusja | edycje) (Technika wykonania)

Skocz do: nawigacja, szukaj

Karton równocięty

Rodzaj oprawy twardej, wykonywany dla tańszych książek, brulionów zarówno jako oprawy indywidualne, jak i seryjne, wydawnicze. Charakteryzuje się brakiem wystających kancików okładek. Górny i dolny kant okładki jest nieosłonięty obłóczką i widoczny jest brzeg tektury.

Technika wykonania

Blok jest zaopatrzony w wyklejki, ewentualnie także scyzury, oraz uszyty na sznurkowe lub tasiemkowe zwięzy. Końcówki zwięzów są przyklejone do wyklejki lub scyzury. Po przeschnięciu do wyklejek są przyklejane tekturowe okładzinówki z kilkumilimetrowym odstępem od grzbietu. Na grzbiet i przygrzbietową partię okładzin naklejany jest pasek płótna, a następnie obcinana jest przednia krawędź (żłobek). Kolejnym krokiem jest obleczenie okładek papierem w ten sposób, że zawinięcie występuje tylko od strony żłobka. Ostatnim krokiem jest obcięcie górnej i dolnej krawędzi książki, skutkiem czego książka nie posiada kantów (tekturki okładkowe mają ten sam rozmiar co blok książki).

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Twarda oprawa

Grafika

Przypisy

  1. Z. Zjawiński, Introligatorstwo. Warszawa 1967, s. 159.

Autor: E.P.