Big

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj

Big

(przegniecenie, falc) (ang. Joint, niem. Falz, fr. mors)

  • Załamanie wykonane przez pociągnięcie na materiale szpiczastej końcówki kostki introligatorskiej, noża lub innego narzędzia albo przy użyciu specjalistycznej maszyny → bigówki. Big może wyznaczać złamanie arkusza, grzbiet składki, miejsce otwierania broszurowej okładki lub wieczka pudełka.
  • Rowek wgnieciony w oprawie z wolnym przegubem w kartonie, papierze, tekturze wzdłuż linii przegubu, wyznaczający miejsce ich zginania. Ułatwia otwieranie, gwarantuje proste zgięcie we właściwym miejscu i zabezpiecza przed pękaniem materiału.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Bigowanie
Bigówka


Autor: E.P.