Sowa

(ang. owl, fr. hibou, niem. Eule)

Ptak identyfikowany ze złymi mocami i w takim kontekście ukazywany w sztuce chrześcijańskiej. Niekiedy prezentowany na oprawach gotyckich i renesansowych, zazwyczaj w formie wycisku z małego tłoka z samodzielnym wizerunkiem ptaka lub z jego sylwetką wkomponowaną w okrąg lub medalion. W Polsce drobnymi tłokami z motywem s. posługiwali się niekiedy introligatorzy krakowscy i prawdopodobnie poznańscy XVI w., wkomponowując go w zwierciadło oraz listwy ram zwierciadła opraw radełkowych. Wyjątkową rangę artystyczną ma radełko na krakowskich oprawach Jerzego Moellera (ok. poł. XVI w.), ukazujące wić roślinną z s. atakowaną przez ptaki dzienne. W XVII-XVIII w. ukazywana na okazałych plakietach opraw z warsztatów w Hadze – jako atrybut Ateny.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Zoomorficzne motywy

Grafika

Motyw sowy w tympanonie na oprawie renesansowej o dekoracji architektonicznej, Kraków, 1533, BJ Kraków, fot. J. Partyka
Motyw sowy w dekoracji oprawy renesansowej, XVI w.
Motyw sowy w dekoracji oprawy renesansowej, XVI w.
Motywy sów w obrębie fryzu arkadkowego o nietypowej formie w dekoracji oprawy renesansowej, XVI w.
Motyw sowy w dekoracji oprawy renesansowej, XVI w.