Rombowy wzór
Rombowy wzór
(ang. diaper pattern, lozenge shape/pattern; fr. motif en losange)
Określenie dekoracji okładzin (rzadziej grzbietu i obcięć kart), składającej się ze zwielokrotnionej figury rombu i trójkąta, często z wkomponowanymi w nie →motywami zdobniczymi:
a) wg klasyfikacji Schmidt-Künsemülera: w introligatorstwie romańskim (l. 60. XII w.-ok. poł. XIII w.) ornamenty o różnej formie romboidalnej kratki ornamentalnej lub plecionki, zazwyczaj wypełnione kropkowaniem lub motywami geometrycznymi, tworzące pionowe i poziome pasy lub pełne ramy ornamentalne okładzin. Wyciskano je z prostokątnych tłoków, ukazujących odcinki ornamentu;
b) w introligatorstwie średniowiecznym (począwszy od opraw koptyjskich z IX w.), a przede wszystkim gotyckim XIV-pocz. XVI w.: linearny wzór przedstawiający romby i trójkąty, wypełniający zwierciadło okładziny lub jej całą powierzchnię. Wykonywany za pomocą strychulca jedno- lub więcej liniowego. Występuje w wielu wariantach, zależnych od zagęszczenia linii tworzących figury geometryczne (od dwóch dużych rombów i otaczających je sześciu trójkątów, po kompozycje złożone z kilkudziesięciu drobnych pól). Najprostsze dekoracje tego rodzaju ograniczają się do figur geometrycznych o pustych polach. Często jednak pola są ozdobione motywami floralnymi lub zoomorficznymi, wyciskanymi z tłoków w zrytmizowanych układach. Formuła w. r. była kontynuowała w okresie nowożytnym (np. niektóre à semé oprawy) i XIX w. (zwłaszcza w dziełach historyzujących). W XX-XXI w. stosuje się ją jako nawiązanie do stylów historycznych lub formalnie prosty sposób dekoracji oprawy;
c) pojawiające w literaturze określenie dekoracji wyciskanej z tłoków, opartej na zwielokrotnionym motywie rombu w zwierciadle, ramie zwierciadła bądź na grzbiecie.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Kratka ornamentalna
Multiplikacja
Raport
À répétition dekoracja
À semé oprawy
Rytmizacja