À répétition dekoracja
Spis treści
À répétition dekoracja
(fr. décor à répétition)
1) termin odnoszący się do wszelkich dekoracji introligatorskich składających się ze zwielokrotnionego motywu zdobniczego o zazwyczaj małych wymiarach. Dekoracje te mogą obejmować całą powierzchnię okładzin i grzbietu (np. w à semé oprawach, na niektórych art déco oprawach) lub ich mniejszy fragment;
2) charakterystyczny wzór dekoracji opraw mozaikowych wymyślony w latach 20. XVIII w. przez Antoine-Michel Padeloupa: powierzchnię okładzin pokrywają zmultiplikowane, zgeometryzowane pola o złotych konturach (niekiedy określane jako „kafelki”), otoczone połączonymi ze sobą ramkami. Elementy te różnią się barwą mozaikowych skór, pola zdobią mniejsze motywy geometryczne bądź motywy powtarzające godło herbowe właściciela księgi, przeważnie na tle perełkowania pointillé. Niekiedy w centrum górnej okładziny wydzielone jest owalne, większe pole z superekslibrisem. Koncepcja takiej dekoracji była kontynuowana w 2 poł. XVIII w. m.in. w warsztacie Jacques-Antoine Derome’a, oraz w nielicznych pracowniach poza Francją. W 2 poł. XIX w. nawiązywał do niej m.in. Pierre-Marcellin Lortic i Robert Joly w tzw. oprawach z kasetonową dekoracją (décor à caissons dorés).
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
All-over styl
Art déco oprawy
Kasetonowa dekoracja
Motyw zdobniczy
Multiplikacja
Pointillé
Raport
À semé oprawy
System dekoracyjny
Grafika
Oprawa z dekoracją à répétition, Antoine-Michel Padeloup, lata 20. XVIII w., fot. wg: Michon 1956
Oprawa z dekoracją à répétition i superekslibrisem, Antoine-Michel Padeloup, 1731, fot. wg: Michon 1956
Prawdopodobnie dziewiętnastowieczny pastisz oprawy z dekoracją à répétition, BTNP Płock, fot. A. Wagner
Przypisy
- Michon 1956, s. 29-30,42, tabl. XVII-XX, XXXV, XLIII;
- EWOK 1971, szp. 2070;
- Devaux 1977, s. 175-177,
- von Arnim 1992, tabl. 145, 195;
- Bologna 1998, s. 162;
- Macchi F. i L. 2002, s. 319-320;
- Barber 2004, s. 185-187.
Autor: A.W.
