Relief

(fr. relief)

Pojęcie stosowane w tegumentologii jako przydatne w określaniu formy plastycznej oraz techniki wykonania dekoracji na oprawach wszelkiego typu;

a) r. jako efekt pracy introligatora lub innego rzemieślnika: kompozycja wydobyta z płaszczyzny tworzywa (np. skóry, metalu, kości słoniowej, papieru) z pozostawieniem w niej tła. W terminologii historyczno-artystycznej rozróżnia się m.in. r. płaski (płaskorzeźbę) i r. wypukły (wypukłorzeźbę), zależne od stopnia wypukłości kompozycji. W oprawach skórzanych, płóciennych oprawach nakładowych czy też okładkach z niektórych gatunków papieru dekoracyjnego głębokość (określana też jako wysokość) i wyrazistość reliefu uzyskanego tłokami, plakietami itp. narzędziami ma decydujące znaczenie dla wyrazu artystycznego i identyfikacji dzieła. Zależna jest m.in. od techniki pracy, rodzaju oraz stanu zachowania tworzywa, w którym dokonano reliefowania. Szczególnie efektowne, wypukłe r. spotyka się na oprawach złotniczych, na których osiągnięto je np. odlewaniem i repusowaniem;
b) r. jako technika – zob.: reliefowe oprawy, płaskorzeźbiona dekoracja

Grafika

Wyraźny relief wycisku tłoka (stempla) introligatorskiego w skórze na oprawie książkowej

Autor: A.W.