Ciastowa technika
Z Leksykon oprawoznawczy
Ciastowa technika
(niem. Teigdruck) specyficzna technika graficzna (określana też jako „plastografia”) krótkotrwale stosowana w kręgu niemieckim (lata 60.-80. XV w.). Polegała na powleczeniu papieru klejem oraz cienką warstwą ciastowej masy plastycznej, na którą nakładano folię cynową z warstwą złotawo-czerwonego pigmentu. W takim podłożu wyciskano dekorację (wizerunki świętych postaci bądź sceny religijne) za pomocą klocka drzeworytniczego lub płytki metalorytowej. Wobec faktu, iż odbitki takich dzieł przyklejone są przeważnie do wewnętrznych stron opraw przypuszcza się, że mogły one pełnić funkcję m.in. próbnych wycisków dekoracji introligatorskiej w skórze. Woluminy ozdobione w ten sposób są wielką rzadkością.
