Holendrowanie

Z Leksykon oprawoznawczy
Wersja z dnia 00:41, 14 sty 2019 autorstwa Ela (dyskusja | edycje) (Holendrowanie maszynowe)

Skocz do: nawigacja, szukaj

Inne nazwy

broszurowanie

Nazwy w innych językach

niem. holländern

Holendrowanie

Sposób lekkiego zszywania broszurowego o charakterze tymczasowym. Stosowane w wydawnictwach przeznaczonych do krótkotrwałego użytkowania. Używane także jako oprawa tymczasowa cennych książek, które z założenia mają uzyskać oprawę indywidualną.

Holendrowanie ręczne

Składki przeszywane są jednokrotnie, nić przechodzi do kolejnej składki bez plątnika i nie jest związywana na końcu.

Holendrowanie maszynowe

Odbywa się przed fazą zbierania, tj. zszywane są wszystkie egzemplarze pierwszej składki, następnie drugiej i kolejnych. Nitka nie łączy składek ze sobą, lecz po ich przeszyciu zostaje odcięta, z pozostawieniem końcówek długich na ok. 15 mm. W kolejnej fazie następuje skompletowanie przeszytych składek w książkowe bloki, które następnie są montowane z broszurową okładką w drodze sklejenia, w trakcie którego sklejane są równocześnie końcówki nici.

Lepsze efekty daje holendrowanie przy użyciu termonici (niem. Fadensiegeln). W 1965 r. lipska fabryka maszyn introligatorskich Gebr. Brehmer skonstruowała maszyny falcujące zaopatrzone w głowicę zszywającą. Zastosowano w nich nici syntetyczne (termonici), którymi przeszywane są wzdłużnie całe składki; końcówki nici są rozgrzewane i trwale wtapiane w papier, co zapobiega ryzyku wysunięcia się nici i rozluźnienia składek. Następnie składki są łączone klejowo, ew. z użyciem merli (gazy) introligatorskiej.

Zszywanie termonićmi jest znacznie szybsze i tańsze niż szycie książek na niciarkach, jest jednak obarczone niebezpieczeństwem poluźnienia sklejonego grzbietu (niepołączonego nićmi) podczas użytkowania tomu.

Zobacz też

indeks alfabetyczny
Broszurowanie

Grafika


Przypisy

  1. F. Wiese, Der Bucheinband, Stuttgart 1964, s. 98.
  2. Łączenie składek termonićmi, w: Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, Wrocław 1986, s. 81-82.
  3. Fadensiegeln, w: G. Moessner, Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s.38.

Autor: E.P.