Bibułka

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj

Bibułka

(ang. tissue paper, Japanese paper, niem. Japanpapier, fr. papier de soie)

Wyrób papierniczy o niskiej gramaturze do 25 g/m², cienki, o dużym stopniu przejrzystości.

Bibułki papierosowe, serwetkowe, przebitkowe i przekładkowe są zaklejane w masie. Tego rodzaju bibułki bywały stosowane jako przekładki ochraniające ryciny.

W introligatorstwie i konserwacji-restauracji papieru stosowana jest głównie bibułka nieprzeklejona, długowłóknista, tzw. bibułka konserwatorska (zwana także bibułką japońską). Używa się jej do wzmacniania osłabionych kart poprzez dublaż, czyli wzmocnienia powierzchniowego konserwowanej karty. W konserwacji-restauracji zabytkowych kodeksów bibułka służy do naprawy przedarć papieru oraz wzmacniania grzbietów kart. Jest używana do wzmacniania różnych uszkodzonych elementów oprawy, np. narożników, grzbietów, przegubów. Do uzupełniania ubytków w papierze wykorzystuje się odpowiednio dobrane masy papiernicze lub papiery długowłókniste.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Papierowe wyroby
Papier
Bibuła
Bibułka japońska


Autor: E.P.