Masońskie oprawy
Spis treści
Masońskie oprawy
Spopularyzowane przez literaturę anglosaską określenie opraw druków i rękopisów o tematyce masońskiej, na których dekoracja okładzin i grzbietu przedstawia symbole masońskie (m.in. kielnię, kompas, fartuch, cyrkiel, węgielnica, pion budowlany, tzw. oko Wielkiego Architekta, słońce i księżyc, ul z pszczołami i in.). Stanowią one główne elementy dekoracji, dominujące w kompozycji okładzin, bądź są wprzęgnięte w „uniwersalną” dekorację ornamentalną (parlante oprawy). Oprawy z dekoracją tego rodzaju stały się popularne w XVIII w. w Anglii, skąd moda na ukazywanie symboli masońskich przeniknęła do Europy kontynentalnej. Nieliczne przykłady takich dzieł znane są też z terenów Polski.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Parlante oprawy
Grafika
Oprawa koronkowa w typie parlante z symbolami masońskimi, 2 poł. XVIII w., BUAM, Poznań, fot. wg: Grażyńska 2019
Masońska oprawa, Anglia, Londyn, 1784, fot. wg: Maggs Bros [katalog aukcji] 1987
Masońska oprawa, Anglia, Londyn, lata 90. XVIII w., fot. wg: Maggs Bros [katalog aukcji] 1987
Masońska oprawa, Anglia, John Lovejoy, 1804, fot. wg: Sotheby's New York [katalog aukcji] June 14 1990
Oprawa tzw. masońska z dekoracją haftowaną koralikami, Grudziądz lub Toruń, 1842, fot. wg: Tomaszewski 2013, II
Przypisy
- Maggs Bros 1987, II, s. 116-117, 126-127;
- Nixon 1978, tabl. 75;
- Macchi F. i L. 2002, s. 296;
- Tomaszewski 2013, II, kat. LXX;
- Grażyńska 2019, s. 213-218.
Autor: A.W.
