Szycie karolińskie
Z Leksykon oprawoznawczy
Szycie karolińskie
(fr. couture carolingienne)
Określenie odnoszące się nie do charakterystyki systemu szycia, a wyróżnione w literaturze w odniesieniu do charakterystyki kodeksów karolińskich.
Charakterystyka
Szycie kodeksów karolińskich charakteryzuje częste występowanie trzech zwięzów wykonanych najczęściej z włókien roślinnych, rzadziej z białej skóry (tereny dzisiejszych Francji i Włoch). Zwięzy na grzbiecie bloku najczęściej są rozłożone równomiernie, choć zdarza się, że przestrzeń między krawędzią bloku a skrajną stacją jest mniejsza bądź większa od pozostałych międzyzwięźli. Składki w kodeksach karolińskich prawie zawsze są nacinane, a ślady po nakłuciach, to w większości przypadków pozostałości po szyciu szelkowym.
Zobacz też
Przypisy
- J. A. Szirmai The archeology of medieval bookbinding, New York, 2017.
- Wachnik Barbara, Systemy szycia zabytkowych kodeksów - terminologia, historia, systematyka, zagadnienia konserwatorskie, część teoretyczno-badawcza pracy dyplomowej magisterskiej, promotor: dr hab. M. Pronobis-Gajdzis, prof. UMK, Toruń UMK 2020.
Autor: MPG
