Fornir
Z Leksykon oprawoznawczy
Fornir
(fr. bois de placage, niem. Holzfurnier)
Cienki płat drewna uzyskany w drodze skrawania, wykorzystywany sporadycznie jako materiał obleczeniowy zarówno w oprawach indywidualnych, jak i wydawniczych (np. Soból i panna J. Weyssenhoffa w wydaniu Gebethnera i Wolffa 1913 oraz katalog działu polskiego na wystawie światowej w Nowym Jorku 1939).
Ze względu na brak elastyczności i kruchość, oprawy oklejone fornirem łatwo ulegają uszkodzeniu. Dla przeciwdziałania szybkiej destrukcji niekiedy fornirem oblekano tylko okładziny, a grzbiety wykonywano z innego materiału. Nieco trwalszy był papier fornirowany (w j. niem. zwany Japan-Holzfurnier).
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Materiały obleczeniowe opraw
Autor: E.P.