Elipsowy ornament

Ornament funkcjonujący w dwóch zasadniczych odmianach: a) ze stykającymi się elipsami (w lit. niemieckiej określany jako Ellipsenband); b) z ukośnymi, przecinającymi się elipsami (zazwyczaj o punktowanym wypełnieniu linii). Charakterystyczny dla opraw romańskich od ok. poł. XII do pocz. XIII w., na których zapełniano nim pionowe i poziome pasy ujmujące zwierciadło lub tworzono jego obramienie. Powstawał wskutek zagęszczonego, stykającego się wyciskania tłoków z segmentami wzoru.

Zobacz też

romańskie oprawy

Grafika

• 

  Obrazek 1

Przypisy

---

Autor: A.W.