Bindowanie

Z Leksykon oprawoznawczy
Wersja z dnia 12:47, 4 wrz 2020 autorstwa Ela (dyskusja | edycje) (Zobacz też)

Skocz do: nawigacja, szukaj

Bindowanie

(niem. Planbindung)

Technologia introligatorska łączenia luźnych kartek za pomocą sczepiania ich za pomocą różnych, bezszyciowych technik introligatorskich.

Niektóre technologie polegają na przewleczeniu przez wykonane na wstępie otwory elementu konstrukcyjnego:

  • plastikowego grzebienia
  • wkręcanej metalowej spirali
  • zamykanej metalowej spiral i tzw. Zip-Wire.

Inne sposoby opierają się na klejeniu klejem termotopliwym lub ściskaniu bloku metalową szyną.

Bindowanie wykorzystywane jest w pracach biurowych, punktach ksero-kopiowania i szybkiej oprawy prac dyplomowych. Książki przeważnie są zaopatrywanie w plastikowe okładki. Jedynie bindowanie przy użyciu szyny umożliwia oprawę twardą, jednak okładki, wraz z szyną są przygotowywane wcześniej przez wyspecjalizowanych producentów.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Szycie książek

Grafika

Przypisy

  1. Przypis 1

Autor: E.P.