Ciastowa technika

Z Leksykon oprawoznawczy
Wersja z dnia 20:09, 28 lis 2019 autorstwa Vagnerus (dyskusja | edycje) (→‎Grafika)

Skocz do: nawigacja, szukaj

Ciastowa technika

(niem. Teigdruck) specyficzna technika graficzna (określana też jako „plastografia”) krótkotrwale stosowana w kręgu niemieckim (lata 60.-80. XV w.). Polegała na powleczeniu papieru klejem oraz cienką warstwą ciastowej masy plastycznej, na którą nakładano folię cynową z warstwą złotawo-czerwonego pigmentu. W takim podłożu wyciskano dekorację (wizerunki świętych postaci bądź sceny religijne) za pomocą klocka drzeworytniczego lub płytki metalorytowej. Wobec faktu, iż odbitki takich dzieł przyklejone są przeważnie do wewnętrznych stron opraw przypuszcza się, że mogły one pełnić funkcję m.in. próbnych wycisków dekoracji introligatorskiej w skórze. Woluminy ozdobione w ten sposób są wielką rzadkością.

Grafika

  • Rycina w technice ciastowej (Teigdruck) na wewnętrznej stronie oprawy sakwowej, płd. Niemcy, lata 70. XV w., Germanisches Nationalmuseum w Norymberdze, foto wg: Die Anfänge der europäischen Druckgraphik… Nürnberg 2005

Źródło: „http://leksykon.oprawoznawczy.ukw.edu.pl/index.php?title=Ciastowa_technika&oldid=5839”