Celuloidowe oprawy

Celuloid

Celuloid, tworzywo, wynalezione w 1869 przez braci Johna i Isaiaha Hyattów. Celuloid przypomina wyglądem kość słoniową, dlatego był używany jako jej erzatz. Celuloid charakteryzuje się termoplastycznością, ale też brakiem elastyczności, w związku z czym przeguby albo też całe grzbiety okładek były sporządzane z innego materiału: ze skóry lub tkaniny. Z celuloidu produkowano okładki do albumów oraz książeczek do nabożeństwa.

Oprawa celuloidowa reliefowa

Z płyt o milimetrowej grubości wytłaczano na gorąco płaskorzeźbowe formy.

Oprawa celuloidowa drukowana

Poszukiwania możliwości druku na celuloidzie zwieńczył patent Bernharda Ludwiga z roku 1903, a jego wynalazek polegał na druku na gorąco.

Lista

• Punkt 1
  • Punkt 2.1
  • Punkt 2.2
• Punkt 2

Hasła obce

1. Celluloid binding (eng.)
2. Reliure d'celluloïd (fr.)
3. Zelluloidbucheinband (de.)
4. Rilegatura di celluloide (it.)

Grafika

• 

  Obrazek 1

• 

  Obrazek 2

Przypisy

1. Hyatt, J.W., Improvement in treating and molding pyroxyline, 1870, http://www.google.com/patents/US105338
2. Celuloid, [w:] Encyklopedia zarządzania, https://mfiles.pl/pl/index.php/Celuloid
3. Process of producing celluloid printing-plates, https://www.google.com/patents/US747738

---

Autor: E.P.