Fryz arkadkowy: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
Linia 2: Linia 2:
 
(arkatura)
 
(arkatura)
  
Ornament wywodzący się z romańskiej i gotyckiej dekoracji architektonicznej, w formie rzędu stykających się ostrołukowych arkadek, często o dekoracji maswerkowej, wzbogacanej liliami bądź kwiatonami u nasady łuków. Spopularyzowany w introligatorstwie późnogotyckim, głównie w kręgu niemieckim 4 ćw. XV i pocz. XVI w. W klasycznej wersji wyciskany z jednego lub dwóch-trzech tłoków (rzadziej z radełka) i ukazywany w jednym pasie u góry, nad zwierciadłem przedniej okładziny (zwłaszcza na oprawach tzw. kobergerowskich)(?)'''Tekst tłustą czcionką'''. Szybko wprowadzony do ram otaczających zwierciadło; w takiej wersji uległ licznym modyfikacjom, które doprowadziły do wykształcenia się w renesansowym introligatorstwie →palmetowo-arkadkowego oraz →łuskowego ornamentu.       
+
Ornament wywodzący się z romańskiej i gotyckiej dekoracji architektonicznej, w formie rzędu stykających się ostrołukowych arkadek, często o dekoracji maswerkowej, wzbogacanej liliami bądź kwiatonami u nasady łuków. Spopularyzowany w introligatorstwie późnogotyckim, głównie w kręgu niemieckim 4 ćw. XV i pocz. XVI w. W klasycznej wersji wyciskany z jednego lub dwóch-trzech tłoków (rzadziej z radełka) i ukazywany w jednym pasie u góry, nad zwierciadłem przedniej okładziny (zwłaszcza na oprawach tzw. kobergerowskich). Szybko wprowadzony do ram otaczających zwierciadło; w takiej wersji uległ licznym modyfikacjom, które doprowadziły do wykształcenia się w renesansowym introligatorstwie →palmetowo-arkadkowego oraz →łuskowego ornamentu.       
  
 
----
 
----

Wersja z 00:37, 9 wrz 2020

Fryz arkadkowy

(arkatura)

Ornament wywodzący się z romańskiej i gotyckiej dekoracji architektonicznej, w formie rzędu stykających się ostrołukowych arkadek, często o dekoracji maswerkowej, wzbogacanej liliami bądź kwiatonami u nasady łuków. Spopularyzowany w introligatorstwie późnogotyckim, głównie w kręgu niemieckim 4 ćw. XV i pocz. XVI w. W klasycznej wersji wyciskany z jednego lub dwóch-trzech tłoków (rzadziej z radełka) i ukazywany w jednym pasie u góry, nad zwierciadłem przedniej okładziny (zwłaszcza na oprawach tzw. kobergerowskich). Szybko wprowadzony do ram otaczających zwierciadło; w takiej wersji uległ licznym modyfikacjom, które doprowadziły do wykształcenia się w renesansowym introligatorstwie →palmetowo-arkadkowego oraz →łuskowego ornamentu.


Autor: A.W.

od Agnieszki: (Nie przypominam sobie, czy w którymś z haseł termin "oprawy kobergerowskie" został objaśniony. Czy wyjaśnienie byłoby konieczne?)