Zaklejanie papieru: Różnice pomiędzy wersjami
(→Zaklejanie papieru) |
(→Zaklejanie papieru) |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Nasączanie papieru klejem w celu jego wzmocnienia, nadania sztywności, zmniejszenia wsiąkliwości. Zaklejaniu poddawany jest papier podczas produkcji. Dawne papiery ręcznie czerpane nie były klejone w masie, lecz dopiero po pierwszym przesuszeniu. Papiery przeznaczone do druku często nie były klejone, by lepiej wchłaniały farbę drukarską. Wówczas były zaklejane po druku, podczas oprawy. Zdarzało się także, że księgarze oferowali druki zbroszurowane na papierze nieklejonym - tzw. "wodnym". Wówczas zaklejenie papieru było pierwszą faza oprawy. | Nasączanie papieru klejem w celu jego wzmocnienia, nadania sztywności, zmniejszenia wsiąkliwości. Zaklejaniu poddawany jest papier podczas produkcji. Dawne papiery ręcznie czerpane nie były klejone w masie, lecz dopiero po pierwszym przesuszeniu. Papiery przeznaczone do druku często nie były klejone, by lepiej wchłaniały farbę drukarską. Wówczas były zaklejane po druku, podczas oprawy. Zdarzało się także, że księgarze oferowali druki zbroszurowane na papierze nieklejonym - tzw. "wodnym". Wówczas zaklejenie papieru było pierwszą faza oprawy. | ||
| − | Do planirowania używano klejów pochodzenia zwierzęcego. Zaklejenie przeprowadzano drogą kąpieli w rzadkim kleju lub powlekania przy użyciu pędzla. Po wysuszeniu papier musiał być sprasowany lub zbity młotem. | + | Do planirowania używano klejów glutynowych - pochodzenia zwierzęcego. Zaklejenie przeprowadzano drogą kąpieli w rzadkim kleju lub powlekania przy użyciu pędzla. Po wysuszeniu papier musiał być sprasowany lub zbity młotem. |
Przeklejanie jest procesem stosowanym w konserwacji papieru. | Przeklejanie jest procesem stosowanym w konserwacji papieru. | ||
Wersja z 22:33, 5 wrz 2020
Spis treści
Zaklejanie papieru
(planirowanie, przeklejanie papieru) (niem. planieren)
Nasączanie papieru klejem w celu jego wzmocnienia, nadania sztywności, zmniejszenia wsiąkliwości. Zaklejaniu poddawany jest papier podczas produkcji. Dawne papiery ręcznie czerpane nie były klejone w masie, lecz dopiero po pierwszym przesuszeniu. Papiery przeznaczone do druku często nie były klejone, by lepiej wchłaniały farbę drukarską. Wówczas były zaklejane po druku, podczas oprawy. Zdarzało się także, że księgarze oferowali druki zbroszurowane na papierze nieklejonym - tzw. "wodnym". Wówczas zaklejenie papieru było pierwszą faza oprawy.
Do planirowania używano klejów glutynowych - pochodzenia zwierzęcego. Zaklejenie przeprowadzano drogą kąpieli w rzadkim kleju lub powlekania przy użyciu pędzla. Po wysuszeniu papier musiał być sprasowany lub zbity młotem.
Przeklejanie jest procesem stosowanym w konserwacji papieru.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Klejenie
Kleje introligatorskie
Grafika
Introligator zbijający młotem arkusze papieru po planirowaniu. Drzeworyt Josta Ammana 1588.
Przypisy
- Przypis 1
Autor: E.P.
