Naklejanie: Różnice pomiędzy wersjami
(→Naklejanie) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
(dublowanie, dublaż) | (dublowanie, dublaż) | ||
| − | + | Naklejanie płaskich obiektów papierowych, szczególnie wielkoformatowych (map, plakatów, dokumentów itp.) jest sposobem ich oprawy i przygotowania do użytkowania. | |
| + | |||
| + | Zależnie od przeznaczenia, obiekty naklejano na różne podłoża, przy użyciu różnego rodzaju klejów, oraz wykańczano je w różny sposób. | ||
| + | |||
| + | Tradycyjny sposób dublażu polega na naklejeniu obiektu na płótno, które jest napięte na ramie (przybite na brzegach do deski). Do klejenia używano klajstru, a wraz z wprowadzeniem do użycia kleju dyspersyjnego - mieszanką klajstrowo-dyspersyjną. Po wysuszeniu, brzegi płótna przycinano i zawijano wąską lamówką na skraj obiektu, lub przycinano równo z dokumentem. | ||
| + | |||
| + | Obiekty przeznaczone do składania (mapy oraz dokumenty, np. świadectwa) przed naklejeniem rozcinano na części zgodnie z docelowym formatem, a następnie naklejano kawałkami, z zachowaniem kilkumilimetrowego odstępu. Niekiedy tak zdublowane obiekty zaopatrywano w twardą okładkę, w formacie złożonego obiektu. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | |||
| + | służy ich wzmocnieniu i jest elementem zawodu introligatorskiego. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | Oprawa map i innych h) należy do zakresu , i stanowiła specjalność niektórych zakładów. | ||
Jednym z tradycyjnych sposobów e spo | Jednym z tradycyjnych sposobów e spo | ||
Wersja z 13:36, 31 lip 2020
Naklejanie
(dublowanie, dublaż)
Naklejanie płaskich obiektów papierowych, szczególnie wielkoformatowych (map, plakatów, dokumentów itp.) jest sposobem ich oprawy i przygotowania do użytkowania.
Zależnie od przeznaczenia, obiekty naklejano na różne podłoża, przy użyciu różnego rodzaju klejów, oraz wykańczano je w różny sposób.
Tradycyjny sposób dublażu polega na naklejeniu obiektu na płótno, które jest napięte na ramie (przybite na brzegach do deski). Do klejenia używano klajstru, a wraz z wprowadzeniem do użycia kleju dyspersyjnego - mieszanką klajstrowo-dyspersyjną. Po wysuszeniu, brzegi płótna przycinano i zawijano wąską lamówką na skraj obiektu, lub przycinano równo z dokumentem.
Obiekty przeznaczone do składania (mapy oraz dokumenty, np. świadectwa) przed naklejeniem rozcinano na części zgodnie z docelowym formatem, a następnie naklejano kawałkami, z zachowaniem kilkumilimetrowego odstępu. Niekiedy tak zdublowane obiekty zaopatrywano w twardą okładkę, w formacie złożonego obiektu.
służy ich wzmocnieniu i jest elementem zawodu introligatorskiego.
Oprawa map i innych h) należy do zakresu , i stanowiła specjalność niektórych zakładów.
Jednym z tradycyjnych sposobów e spo
Zobacz też
Obrazek 1
Przypisy
- Przypis 1
Autor: E.P.
