Ciastowa technika: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Utworzono nową stronę "==Ciastowa technika== Charakterystyczna dla XV w. technika zdobienia opraw gotyckich, polegająca na powleczeniu papieru klejem oraz cienką warstwą ciasta, w którym...")
 
(Ciastowa technika)
Linia 1: Linia 1:
 
==Ciastowa technika==
 
==Ciastowa technika==
  
Charakterystyczna dla XV w. technika zdobienia opraw gotyckich, polegająca na powleczeniu papieru klejem oraz cienką warstwą ciasta, w którym wyciskano dekorację za pomocą klocka drzeworytniczego (na sucho lub pokrytego farbą). Ukształtowaną w ten sposób reliefową kompozycję niekiedy dodatkowo pozłacano lub posypywano czerwonym pyłem wełnianym. Po przyklejeniu do powierzchni okładziny, stanowiła ona efektowny, centralny element dekoracji, zazwyczaj przedstawiający scenę religijną. Ze względu na rzadkość stosowania oraz podatność na uszkodzenia, oprawy zdobione w ten sposób są wielką rzadkością.
+
(niem. Teigdruck) specyficzna technika graficzna (określana też jako „plastografia”) krótkotrwale stosowana w kręgu niemieckim (lata 60.-80. XV w.). Polegała na powleczeniu papieru klejem oraz cienką warstwą masy plastycznej, na którą nakładano folię cynową z warstwą złotawo-czerwonego pigmentu. W takim podłożu wyciskano dekorację (wizerunki świętych postaci bądź sceny religijne) za pomocą klocka drzeworytniczego lub płytki metalorytowej. Wobec faktu, iż odbitki takich dzieł przyklejone są przeważnie do wewnętrznych stron opraw przypuszcza się, że mogły one pełnić funkcję m.in. próbnych wycisków dekoracji introligatorskiej w skórze. Woluminy ozdobione w ten sposób są wielką rzadkością.
 +
 
 +
==Grafika==
 +
 
 +
<gallery>

Wersja z 19:56, 28 lis 2019

Ciastowa technika

(niem. Teigdruck) specyficzna technika graficzna (określana też jako „plastografia”) krótkotrwale stosowana w kręgu niemieckim (lata 60.-80. XV w.). Polegała na powleczeniu papieru klejem oraz cienką warstwą masy plastycznej, na którą nakładano folię cynową z warstwą złotawo-czerwonego pigmentu. W takim podłożu wyciskano dekorację (wizerunki świętych postaci bądź sceny religijne) za pomocą klocka drzeworytniczego lub płytki metalorytowej. Wobec faktu, iż odbitki takich dzieł przyklejone są przeważnie do wewnętrznych stron opraw przypuszcza się, że mogły one pełnić funkcję m.in. próbnych wycisków dekoracji introligatorskiej w skórze. Woluminy ozdobione w ten sposób są wielką rzadkością.

Grafika