Główka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
Linia 1: Linia 1:
==Główka 1==
+
==Główka==
 
(z fr.: "petite tête"), miniaturowy (ok. 7-10 mm wys.) motyw męskiej głowy ujętej z profilu, z falującymi włosami i zaakcentowanym lokiem nad czołem lub/i na policzku; wyciskany z tłoka w typie →pointillé i przeważnie ukazywany w →antytetycznym układzie w obrębie bogatszej dekoracji okładzin. Charakterystyczny dla dzieł francuskiego mistrza Florimond Badiera i introligatorów tworzących w jego manierze w XVII w.  
 
(z fr.: "petite tête"), miniaturowy (ok. 7-10 mm wys.) motyw męskiej głowy ujętej z profilu, z falującymi włosami i zaakcentowanym lokiem nad czołem lub/i na policzku; wyciskany z tłoka w typie →pointillé i przeważnie ukazywany w →antytetycznym układzie w obrębie bogatszej dekoracji okładzin. Charakterystyczny dla dzieł francuskiego mistrza Florimond Badiera i introligatorów tworzących w jego manierze w XVII w.  
 
==Główka 2==
 
(głowa) (niem. Kopf, fr. coiffe)
 
 
Górny kraniec grzbietu książki. Obejmuje stronę zewnętrzną, kant oraz wewnętrzne zawinięcie. Analogiczny kraniec dolny to stopa. Pojęcia rzadko występujące w terminologii introligatorskiej. W piśmiennictwie polskim główkę czasem określano mianem kapitałki, zasadnym w oprawie gotyckiej z kapitałką rzemienną oplatającą główkę.
 
 
Na stronie zewnętrznej główki często odciskano filetę, która „zamykała” kompozycję dekoracyjną grzbietu, niektóre typy filet, np. linia prosta z ornamentalną, były nawet określane mianem filety końcowej. W innych, nieklasycznych kompozycjach grzbietu do główki dosuwano pole tytułowe lub też  szyldzik, choć raczej papierowy, czysty, przeznaczony do ręcznego wpisania tytułu.
 
 
Zawinięcie materiału obleczeniowego w główce było realizowane na różne sposoby:
 
* główka płaska – materiał otacza skraj grzbietu i jest płasko przyklejony;
 
* daszek – z materiału ukształtowana jest spłaszczona fałda, zakrywająca kapitałkę;
 
* daszek z rdzeniem – podczas kształtowania daszka w zawijany materiał wprowadzono sznurek lub rzemień; daszek jest wówczas grubszy i zaokrąglony;
 
* daszek typu lyońskiego – daszek z rdzeniem, z tym że rdzeń jest przesunięty nieco w dół i opiera się na grzbiecie bloku, zastępując kapitałkę.
 
 
Na kancie główki z daszkiem niekiedy znajduje się złocona dekoracja.
 
 
==Zobacz też==
 
 
[[Indeks alfabetyczny]] <br>
 
[[Daszek]] <br>
 
[[Stopa]] <br>
 
 
==Grafika==
 
 
<gallery>
 
File:Bookbinders_2.jpg|Obrazek 1
 
 
</gallery>
 
 
==Przypisy==
 
 
# M. Wolf-Lefranc, Ch. Vermuyse, La reliure, Paris 1957, s. 301.
 
  
 
----
 
----
Autor: '''A.W., E.P.'''
+
Autor: '''A.W.'''

Wersja z 09:50, 13 paź 2019

Główka

(z fr.: "petite tête"), miniaturowy (ok. 7-10 mm wys.) motyw męskiej głowy ujętej z profilu, z falującymi włosami i zaakcentowanym lokiem nad czołem lub/i na policzku; wyciskany z tłoka w typie →pointillé i przeważnie ukazywany w →antytetycznym układzie w obrębie bogatszej dekoracji okładzin. Charakterystyczny dla dzieł francuskiego mistrza Florimond Badiera i introligatorów tworzących w jego manierze w XVII w.


Autor: A.W.