Szyldzik: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 22:36, 7 wrz 2019

Szyldzik

Barwne pole na grzbiecie książki stanowiące tło dla wytłoczonego tytułu lub innych napisów. Na książce może być więcej niż jeden szyldzik.

Źródła sporządzania szyldzików można doszukiwać się w konieczności gruntowania pola pod złocenie. Na surowej skórze mógł pozostać zaciek po białku, dlatego naklejano szyldzik z barwnej skóry, na której zaciek nie był widoczny. Papier glansowany był pokryty fabrycznie lakierem i nie wymagał gruntowania. Niejednokrotnie też introligatorzy zasłaniali szyldzikiem nieudane złocenie na grzbiecie.

W książkach posiadających na grzbiecie garby zwięzów szyldzik zajmuje pole pomiędzy zwięzami, zwykle pomiędzy pierwszym a drugim zwięzem od góry, a jeśli są dwa szyldziki, to drugi pomiędzy dolnym a drugim od dołu garbem. W oprawach bez garbów wielkość i umiejscowienie szyldzika (szyldzików) zależy od inwencji introligatora, choć zwyczajowo jest lokowany na wysokości odpowiadającej omawianym zwiezom.

Szyldziki wykonywane są z cienkie skórki, często szpaltówki, czyli skóry szpaltowej, o slabszej wytrzymalości. Szyldziki sporządzano także z papieru glansowanego. W oprawach płóciennych lub całopapierowych szyldziki bywają sporządzane z apreturowanego plótna - kalika.

Niekiedy szyldziki nie są naklejane, ale malowane, stanowią wówczas wyłącznie barwny element dekoracyjny.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny

Grafika

• 

  Obrazek 1

Przypisy

1. Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, Wrocław 1986, s. 154-156.

Autor: E.P.