Transparent vellum: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
Linia 1: Linia 1:
Technika zdobienia okładek pergaminowych metodą malarską. Poprzez kąpiel w węglanie potasu (K2 CO3 )a następnym silnym sprasowaniu nadawano pergaminowi przejrzystość. Na wewnętrznej stronie pergaminu miniaturzyści nanosili malaturę, a następnie tym podklejali białym papierem. Tak przygotowanym pergaminem oklejano okładki.  
+
Technika zdobienia okładek pergaminowych metodą malarską. Poprzez kąpiel w węglanie potasu (K2 CO3 )a następnym silnym sprasowaniu nadawano pergaminowi przejrzystość. Na wewnętrznej stronie pergaminu miniaturzyści nanosili malaturę, można było także na pergaminie odbijać miedzioryty. Następnie spód pergaminu pergamin zaklejano białym papierem. Tak przygotowanym pergaminem oklejano okładki. Tak uzyskana dekoracja jest trwała, farby nie blakną, nie wykruszają się, czyszczenie opraw także nie narusza dekoracji.
 
+
  
 
===Autor===
 
===Autor===
Metoda została opracowana przez introligatornię Edwards z Halifaksu, w roku 1785 patent na ten wynalazek uzyskał James Halifax, aczkolwiek sam proces wytwarzania przejrzystego pergaminu był znany już wcześniej.  
+
Metoda została opracowana przez introligatornię Edwards z Halifaksu, w roku 1785 James Halifax opatentował ten sposób dekorowania opraw (patent nr 1462), choć sam proces uzyskiwania przejrzystego pergaminu był znany już wcześniej.
===Lista===
+
 
+
* Punkt 1
+
* Punkt 2
+
** Punkt 2.1
+
** Punkt 2.2
+
* Punkt 2
+
 
+
==Hasła obce==
+
 
+
# [[Indeks haseł obcych#t|Test site (eng.)]]
+
# Site d'essai (fr.)
+
# Testgelände (de.)
+
# Sito di prova (it.)
+
  
 
==Grafika==
 
==Grafika==

Wersja z 16:21, 23 lip 2016

Technika zdobienia okładek pergaminowych metodą malarską. Poprzez kąpiel w węglanie potasu (K2 CO3 )a następnym silnym sprasowaniu nadawano pergaminowi przejrzystość. Na wewnętrznej stronie pergaminu miniaturzyści nanosili malaturę, można było także na pergaminie odbijać miedzioryty. Następnie spód pergaminu pergamin zaklejano białym papierem. Tak przygotowanym pergaminem oklejano okładki. Tak uzyskana dekoracja jest trwała, farby nie blakną, nie wykruszają się, czyszczenie opraw także nie narusza dekoracji.

Autor

Metoda została opracowana przez introligatornię Edwards z Halifaksu, w roku 1785 James Halifax opatentował ten sposób dekorowania opraw (patent nr 1462), choć sam proces uzyskiwania przejrzystego pergaminu był znany już wcześniej.

Grafika

Przypisy

  1. Edwards of Halifax, w: Matt T. Roberts, Don Etherington, Bookbinding and the Conservation of books, http://cool.conservation-us.org/don/dt/dt1157.html
  2. Przypis 2

Autor: P.M.