Bradel: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "(oprawa à la Bradel, oprawa wklejana) (ang. Bradel binding)") |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | (oprawa à la Bradel, oprawa wklejana) (ang. Bradel binding) | + | (oprawa à la Bradel, oprawa wklejana) (ang. Bradel binding, niem. Bradel-Einband, fr. cartonage à la Bradel) Oprawa wykonywana w technice wklejanej, opracowana w końcu XVIII w. (pomiędzy 1772 a 1809) przez francuskiego introligatora Alexisa Pierre Bradela. Oprawa charakteryzuje się wolnym (odpadającym) grzbietem oraz odsadkami pomiędzy grzbietem i okładkami. Współcześnie, od zwykłej oprawy wklejanej odróżnia ją oporkowany grzbiet. Oporek o wygięciu 45° powinien być na tyle wystawać ponad blok, by zrównać się z grubością okładzinówek. Obecność odsadki powoduje, że technika jest przeznaczona dla opraw papierowych lub płóciennych, ewentualnie pergaminowych. Wykonanie oprawy ze skóry wymaga cienkiego zszarfowania skóry w partii odsadek. |
| + | Oprawa Bradela była w jego epoce techniką rewolucyjną, pierwotnie całą okładkę wykonywał z jednego użytku cienkiej tektury, którą przełamywał w przegubie, a następnie oblekał papierową obłóczką. Oprawa była traktowana jako oprawa tymczasowa, dlatego czasem nie obcinano przedniej i dolnej krawędzi, a jedynie górną, którą niekiedy złocono. Z czasem w miejsce jednej tekturki zaczęto stosować dwie odrębne tekturowe okładzinówki oraz kartonową grzbietówkę, które montowano na pasku papieru. | ||
| + | Technika oprawy Bradela stała się punktem wyjścia dla różnych technik XIX-wiecznych, w tym przemysłowej oprawy wklejanej oraz oprawy z łamanym grzbietem. | ||
| + | |||
| + | ==Zobacz też== | ||
| + | |||
| + | [[Indeks alfabetyczny ]] <br> | ||
| + | |||
| + | ==Grafika== | ||
| + | |||
| + | <gallery> | ||
| + | File:Bookbinders_2.jpg|Obrazek 1 | ||
| + | File:Bookbinders_3.jpg|Obrazek 2 | ||
| + | |||
| + | </gallery> | ||
| + | |||
| + | ==Przypisy== | ||
| + | |||
| + | # Przypis 1 | ||
| + | # Przypis 2 | ||
| + | |||
| + | ---- | ||
| + | Autor: '''E.P.''' | ||
Wersja z 21:43, 23 lut 2019
(oprawa à la Bradel, oprawa wklejana) (ang. Bradel binding, niem. Bradel-Einband, fr. cartonage à la Bradel) Oprawa wykonywana w technice wklejanej, opracowana w końcu XVIII w. (pomiędzy 1772 a 1809) przez francuskiego introligatora Alexisa Pierre Bradela. Oprawa charakteryzuje się wolnym (odpadającym) grzbietem oraz odsadkami pomiędzy grzbietem i okładkami. Współcześnie, od zwykłej oprawy wklejanej odróżnia ją oporkowany grzbiet. Oporek o wygięciu 45° powinien być na tyle wystawać ponad blok, by zrównać się z grubością okładzinówek. Obecność odsadki powoduje, że technika jest przeznaczona dla opraw papierowych lub płóciennych, ewentualnie pergaminowych. Wykonanie oprawy ze skóry wymaga cienkiego zszarfowania skóry w partii odsadek. Oprawa Bradela była w jego epoce techniką rewolucyjną, pierwotnie całą okładkę wykonywał z jednego użytku cienkiej tektury, którą przełamywał w przegubie, a następnie oblekał papierową obłóczką. Oprawa była traktowana jako oprawa tymczasowa, dlatego czasem nie obcinano przedniej i dolnej krawędzi, a jedynie górną, którą niekiedy złocono. Z czasem w miejsce jednej tekturki zaczęto stosować dwie odrębne tekturowe okładzinówki oraz kartonową grzbietówkę, które montowano na pasku papieru. Technika oprawy Bradela stała się punktem wyjścia dla różnych technik XIX-wiecznych, w tym przemysłowej oprawy wklejanej oraz oprawy z łamanym grzbietem.
Zobacz też
Grafika
Obrazek 1
Obrazek 2
Przypisy
- Przypis 1
- Przypis 2
Autor: E.P.
