Irradiante: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Zobacz też)
 
Linia 1: Linia 1:
(franc.: napromieniowujące) charakterystyczna forma dekoracji wykonywanej filetą w technice złocenia; przestawia zmultiplikowane i zagęszczone „promienie” o zagiętej lub falującej linii, najczęściej tworzące koncentryczne pierścienie o promieniach rozchodzących się ku krawędziom okładzin, a niekiedy też przenikającym na grzbiet. Wywodzi się z linearnych, falujących i pierścieniowych, elementów dekoracji dzieł Pierre Legraina (między 1917 a 1929); najdoskonalsze, iluzjonistyczne formy osiągnęła na oprawach Paula Boneta w latach 40. XX w. Koncepcję dekoracji i. rozwinęła w latach 50. XX w. Thérèse Moncey, tworząc rozbudowane układy spiralne (reliure à la spirale).   
+
(franc.: napromieniowujące)  
 +
 
 +
Charakterystyczna forma dekoracji wykonywanej filetą w technice złocenia; przestawia zmultiplikowane i zagęszczone „promienie” o zagiętej lub falującej linii, najczęściej tworzące koncentryczne pierścienie o promieniach rozchodzących się ku krawędziom okładzin, a niekiedy też przenikającym na grzbiet. Wywodzi się z linearnych, falujących i pierścieniowych, elementów dekoracji dzieł Pierre Legraina (między 1917 a 1929); najdoskonalsze, iluzjonistyczne formy osiągnęła na oprawach Paula Boneta w latach 40. XX w. Koncepcję dekoracji i. rozwinęła w latach 50. XX w. Thérèse Moncey, tworząc rozbudowane układy spiralne (reliure à la spirale).   
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==

Aktualna wersja na dzień 10:21, 17 kwi 2022

(franc.: napromieniowujące)

Charakterystyczna forma dekoracji wykonywanej filetą w technice złocenia; przestawia zmultiplikowane i zagęszczone „promienie” o zagiętej lub falującej linii, najczęściej tworzące koncentryczne pierścienie o promieniach rozchodzących się ku krawędziom okładzin, a niekiedy też przenikającym na grzbiet. Wywodzi się z linearnych, falujących i pierścieniowych, elementów dekoracji dzieł Pierre Legraina (między 1917 a 1929); najdoskonalsze, iluzjonistyczne formy osiągnęła na oprawach Paula Boneta w latach 40. XX w. Koncepcję dekoracji i. rozwinęła w latach 50. XX w. Thérèse Moncey, tworząc rozbudowane układy spiralne (reliure à la spirale).

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Art déco oprawy
Awangardowe oprawy

Grafika

Przypisy

  1. Devaux 1977, s. 312-313, il. nienum;
  2. von Arnim 1992, s. 215, tabl. nienum;
  3. Devauchelle 1995, s. 297, il nienum;
  4. Macchi F.i L. 2002, s. 237, il. nienum.

Autor: A.W.