Transparent vellum: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 6: | Linia 6: | ||
===Współczesne oprawy artystyczne=== | ===Współczesne oprawy artystyczne=== | ||
| − | Technika zmodyfikowana przez jest wykorzystywana w introligatorstwie artystycznym po dzień dzisiejszy, z tym że przygotowanie pergaminu następuje w drodze mechanicznego zeszlifowania strony spodniej (mięsnej) i uzyskania bardzo cienkiego pergaminu w miejscach występowania dekoracji. | + | Technika zmodyfikowana na początku XX w. przez Cederica Chiversa ([[vellucent binding]]) jest wykorzystywana w introligatorstwie artystycznym po dzień dzisiejszy, z tym że przygotowanie pergaminu następuje w drodze mechanicznego zeszlifowania strony spodniej (mięsnej) i uzyskania bardzo cienkiego pergaminu w miejscach występowania dekoracji, a dekoracja jest nanoszona na tekturę okładkową, a nie na pergamin. |
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
Wersja z 01:26, 28 sty 2019
Spis treści
Transparent vellum
Technika zdobienia okładek pergaminowych metodą malarską. Poprzez kąpiel w węglanie potasu (K2 CO3), a następnym silnym sprasowaniu nadawano pergaminowi przejrzystość. Na wewnętrznej stronie pergaminu miniaturzyści nanosili malaturę, można było także na pergaminie odbijać miedzioryty. Następnie spód pergaminu zaklejano białym papierem i tak przygotowanym pergaminem oklejano okładki. Uzyskana w ten sposób dekoracja jest trwała, farby nie blakną, nie wykruszają się, czyszczenie opraw także nie narusza dekoracji.
Autor
Metoda została opracowana przez introligatornię Edwards z Halifaksu, w roku 1785 James Halifax opatentował ten sposób dekorowania opraw (patent nr 1462), choć sam proces uzyskiwania przejrzystego pergaminu był znany już wcześniej.
Współczesne oprawy artystyczne
Technika zmodyfikowana na początku XX w. przez Cederica Chiversa (vellucent binding) jest wykorzystywana w introligatorstwie artystycznym po dzień dzisiejszy, z tym że przygotowanie pergaminu następuje w drodze mechanicznego zeszlifowania strony spodniej (mięsnej) i uzyskania bardzo cienkiego pergaminu w miejscach występowania dekoracji, a dekoracja jest nanoszona na tekturę okładkową, a nie na pergamin.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Vellucent binding
Grafika
Transparent vellum Edwards of Halifax
Przypisy
- Edwards of Halifax, w: Matt T. Roberts, Don Etherington, Bookbinding and the Conservation of books, http://cool.conservation-us.org/don/dt/dt1157.html
- P.J.M. Marks, The Edwards of Halifax Bindery, British Library Journal 24/2 (1998), s. 186, http://www.bl.uk/eblj/1998articles/pdf/article13.pdf
Autor: E.P.
