Merla: Różnice pomiędzy wersjami
(→Merla) |
(→Merla) |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
==Merla== | ==Merla== | ||
− | (gaza introligatorska, muślin) (niem. Heftgaze) Tkanina bawełniana o bardzo rzadkim splocie płóciennym, apreturowana substancją klejącą, usztywniona, o znacznej wytrzymałości mechanicznej. Używana do wzmacniania grzbietu, zarówno w oprawach zszywanych jak i bezszyciowych. Wytwarzana jest merla o różnej grubości wątku: jedno-, dwu- i trzynitkowa; cieńsza merla przeznaczona jest do mniejszych książek, grubsza - do tomów o dużej objętości i ciężarze. Produkowana jest także merla podklejona cienkim papierem. | + | (gaza introligatorska, muślin) (niem. Heftgaze) Tkanina bawełniana o bardzo rzadkim splocie płóciennym, apreturowana substancją klejącą, usztywniona, o znacznej wytrzymałości mechanicznej. Używana do wzmacniania grzbietu, zarówno w oprawach zszywanych jak i bezszyciowych. Wytwarzana jest merla o różnej grubości wątku: jedno-, dwu- i trzynitkowa; cieńsza merla przeznaczona jest do mniejszych książek, grubsza - do tomów o dużej objętości i ciężarze. Produkowana jest także merla podklejona cienkim papierem. Jest sprzedawana w rolkach o różnych szerokościach. |
Merla została opracowana na potrzeby mechanicznego szycia książek, zastąpiła paski płócien wykorzystywane podczas szycia książek drutem. Jej przewagą była przepuszczalność kleju, który może być nakładany na powierzchnię merli, a przechodząc przez jej oczka dociera do grzbietu. Merla jest stosowana do szycia na niciarkach, stanowi także szkielet oprawy bezszyciowej, klejowej. | Merla została opracowana na potrzeby mechanicznego szycia książek, zastąpiła paski płócien wykorzystywane podczas szycia książek drutem. Jej przewagą była przepuszczalność kleju, który może być nakładany na powierzchnię merli, a przechodząc przez jej oczka dociera do grzbietu. Merla jest stosowana do szycia na niciarkach, stanowi także szkielet oprawy bezszyciowej, klejowej. |
Wersja z 21:48, 21 sty 2019
Spis treści
Merla
(gaza introligatorska, muślin) (niem. Heftgaze) Tkanina bawełniana o bardzo rzadkim splocie płóciennym, apreturowana substancją klejącą, usztywniona, o znacznej wytrzymałości mechanicznej. Używana do wzmacniania grzbietu, zarówno w oprawach zszywanych jak i bezszyciowych. Wytwarzana jest merla o różnej grubości wątku: jedno-, dwu- i trzynitkowa; cieńsza merla przeznaczona jest do mniejszych książek, grubsza - do tomów o dużej objętości i ciężarze. Produkowana jest także merla podklejona cienkim papierem. Jest sprzedawana w rolkach o różnych szerokościach.
Merla została opracowana na potrzeby mechanicznego szycia książek, zastąpiła paski płócien wykorzystywane podczas szycia książek drutem. Jej przewagą była przepuszczalność kleju, który może być nakładany na powierzchnię merli, a przechodząc przez jej oczka dociera do grzbietu. Merla jest stosowana do szycia na niciarkach, stanowi także szkielet oprawy bezszyciowej, klejowej.
Użytki merli są nieco krótsze od długości grzbietu bloku oraz szersze od grubości grzbietu; po bokach pozostają kilkucentymetrowe skrzydełka, które na podobieństwo scezury wzmacniają później połączenie bloku z okładką.
Zobacz też
Grafika
Przypisy
- Przypis 1
- Przypis 2
Autor: E.P.