Szycie jednostacyjne: Różnice pomiędzy wersjami
Z Leksykon oprawoznawczy
(→Przypisy) |
(→Szycie jednostacyjne) |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
(szycie na jedną stację zwięzową) (ang. single-station sewing, niem. Bundeinzelheftung) | (szycie na jedną stację zwięzową) (ang. single-station sewing, niem. Bundeinzelheftung) | ||
| − | System szycia, w którym stacje znajdujące się w tym samym miejscu w poszczególnych składkach zszywane są oddzielną nicią , dot. systemu zwięzowego i bezzwięzowego. | + | System szycia, w którym stacje znajdujące się w tym samym miejscu w poszczególnych składkach zszywane są oddzielną nicią, dot. systemu zwięzowego i bezzwięzowego. |
Szycie na jedną stację jest rzadko opisywane w literaturze. Wiadomo, że występowało w epoce romańskiej, zarówno przy szyciu na zwięzy pojedyncze jak i podwójne. | Szycie na jedną stację jest rzadko opisywane w literaturze. Wiadomo, że występowało w epoce romańskiej, zarówno przy szyciu na zwięzy pojedyncze jak i podwójne. | ||
Wersja z 21:14, 18 lut 2022
Spis treści
Szycie jednostacyjne
(szycie na jedną stację zwięzową) (ang. single-station sewing, niem. Bundeinzelheftung)
System szycia, w którym stacje znajdujące się w tym samym miejscu w poszczególnych składkach zszywane są oddzielną nicią, dot. systemu zwięzowego i bezzwięzowego.
Szycie na jedną stację jest rzadko opisywane w literaturze. Wiadomo, że występowało w epoce romańskiej, zarówno przy szyciu na zwięzy pojedyncze jak i podwójne.
Rodzaje szycia jednostacyjnego:
- szycie jednostacyjne na zwięzie pojedynczym - nić wychodzi na zewnątrz zszywanej składki, następnie schodzi diagonalnie do przedostatniej składki (dwie składki niżej), gdzie owijana jest wokół zwięzu i wprowadzana do wnętrza składki, opuszcza ją z drugiej strony zwięzu, a następnie znowu po skosie wraca do góry, do składki znajdującej się nad tą, z której wyszła. (il. 1)
- szycie jednostacyjne na zwięzie podwójnym - nić wychodzi na zewnatrz składki pomiędzy zwięzami, następnie owijana jest wokół najpierw jednego ze zwięzów, następnie drugiego, po czym przeprowadzana jest do kolejnej składki. Na skutek takiego szycia tworzy się bardzo charakterystyczny wzór. Na zwięzie, po którym nić przechodzi między składkami, tworzą się lekko skośne linie, podczas gdy na drugim nić układa się równolegle do grzbietu kodeksu. (il. 2)
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
System szycia
Grafika
il. 1. Szycie jednostacyjne na zwięzie pojedynczym. (rys. Szirmai J.A., 2017, s. 149)
il. 2. Szycie jednostacyjne na zwięzie podwójnym. (rys. Szirmai J.A., 2017, s. 149)
Przypisy
- Szirmai J.A., The archeology of medieval bookbinding, New York, 2017, s. 148-149.
- Wachnik B., Systemy szycia zabytkowych kodeksów - terminologia, historia, systematyka, zagadnienia konserwatorskie, część teoretyczno-badawcza pracy dyplomowej magisterskiej, promotor: dr hab. M. Pronobis-Gajdzis, prof. UMK, Toruń UMK 2020, s. 18, s. 62, 63.
Autor: M.P.B.
