Papier z rzucikiem: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 19:47, 10 lut 2022

Papier z rzucikiem

(papier melirowany, papier z barwnym rzucikiem, z barwnymi włóknami, papier melanżowy) (ang. granite paper, fr. papier mélangé de fils de soie, niem. Faserpapier, Ingrainpapier)

Papier z barwnymi włóknami dodanymi do masy papierniczej, nadającymi papierowi niejednolity, melanżowy wygląd. Papier z barwnymi włóknami został wynaleziony w 1881 r., był stosowany w produkcji znaczków pocztowych, barwne włókna stanowiły zabezpieczenie przed fałszowaniem znaczków, po raz pierwszy zastosowany w Szwajcarii. Papiery oraz kartony z rzucikiem produkowano także jako papiery ozdobne, na potrzeby introligatorskie, ponadto barwne włókna dodawano do bibuł atramentowych.

Do masy papierowej dodawano strzyżę jedwabną lub wełnianą; są to włókna pochodzenia zwierzęcego, białkowe. Wybarwianie strzyży zachodziło, w masie papierniczej, do której dodawano barwniki kwasowe bezpośrednie, którymi nie barwią się włókna celulozowe (roślinne). Barwniki bezpośrednie miały tylko kilka podstawowych kolorów: niebieski, czerwony, zielony. Produkowano także papier z włóknami roślinnymi, bawełnianymi lub lnianymi, a nawet włóknami syntetycznymi, zabarwionymi przed dodaniem do masy.

W języku niemieckim rozróżniano papier z włóknami jedwabnymi – Faserpapier od papieru z włóknami wełnianymi – Ingrainpapier.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Papier maszynowy

Grafika

• 

  Obrazek 1

Przypisy

1. S. Jakucewicz, S. Khadzynova, Sposoby zabezpieczania dokumentów, Łódź 2020, s. 83-84.

Autor: A.W.