Cosway binding: Różnice pomiędzy wersjami
(→Przypisy) |
(→Cosway binding) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Cosway binding== | ==Cosway binding== | ||
| − | |||
Rodzaj zdobienia luksusowych opraw polegający na wstawianiu w okładkę miniatur malarskich wykonanych na płytkach z kości słoniowej. Miniatury były umieszczane na zewnątrz okładek lub w ich wnętrzu, w dublurze i zabezpieczane szybką. Ten sposób zdobnictwa wprowadził w latach 1902-1903 John Harrison Stonehouse (1864-1937), dyrektor londyńskiej firmy księgarskiej Sotheran. Być może pomysłodawcą tej koncepcji był wcześniej inny przedstawiciel firmy. Technikę nazwano imieniem słynnego XVIII-wiecznego angielskiego miniaturzysty Richarda Cosway’a (1742-1821). Miniatury wprawiane w okładki przedstawiały przeważnie portrety, rzadziej krajobrazy, sceny mitologiczne, rodzajowe. Autorką tysięcy obrazków wykorzystanych w ok. 900 oprawach powstałych w latach 1912-1940 była współpracująca z firmą Sotheran profesjonalna miniaturzystka Caroline Billin Currie. | Rodzaj zdobienia luksusowych opraw polegający na wstawianiu w okładkę miniatur malarskich wykonanych na płytkach z kości słoniowej. Miniatury były umieszczane na zewnątrz okładek lub w ich wnętrzu, w dublurze i zabezpieczane szybką. Ten sposób zdobnictwa wprowadził w latach 1902-1903 John Harrison Stonehouse (1864-1937), dyrektor londyńskiej firmy księgarskiej Sotheran. Być może pomysłodawcą tej koncepcji był wcześniej inny przedstawiciel firmy. Technikę nazwano imieniem słynnego XVIII-wiecznego angielskiego miniaturzysty Richarda Cosway’a (1742-1821). Miniatury wprawiane w okładki przedstawiały przeważnie portrety, rzadziej krajobrazy, sceny mitologiczne, rodzajowe. Autorką tysięcy obrazków wykorzystanych w ok. 900 oprawach powstałych w latach 1912-1940 była współpracująca z firmą Sotheran profesjonalna miniaturzystka Caroline Billin Currie. | ||
Wersja z 23:58, 18 sie 2021
Spis treści
Cosway binding
Rodzaj zdobienia luksusowych opraw polegający na wstawianiu w okładkę miniatur malarskich wykonanych na płytkach z kości słoniowej. Miniatury były umieszczane na zewnątrz okładek lub w ich wnętrzu, w dublurze i zabezpieczane szybką. Ten sposób zdobnictwa wprowadził w latach 1902-1903 John Harrison Stonehouse (1864-1937), dyrektor londyńskiej firmy księgarskiej Sotheran. Być może pomysłodawcą tej koncepcji był wcześniej inny przedstawiciel firmy. Technikę nazwano imieniem słynnego XVIII-wiecznego angielskiego miniaturzysty Richarda Cosway’a (1742-1821). Miniatury wprawiane w okładki przedstawiały przeważnie portrety, rzadziej krajobrazy, sceny mitologiczne, rodzajowe. Autorką tysięcy obrazków wykorzystanych w ok. 900 oprawach powstałych w latach 1912-1940 była współpracująca z firmą Sotheran profesjonalna miniaturzystka Caroline Billin Currie.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Malowane oprawy
Grafika
Przypisy
- Middleton Bernard C., A History of English Craft Bookbinding Technique, Londyn 1996, s. 199-200.
- Maximum Effort, Miniature Outcome, [w:] Fine Book & Collections, https://www.finebooksmagazine.com/issue/201111/auction-2.phtml [10.03.2016].
- Illustrated catalogue of very beautiful examples of the Cosway Bindings, with miniatures on ivory by the famous copyist Miss Currie, https://archive.org/details/illustratedcatal00henriala
Autor: E.P.
