Daszek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
Linia 1: Linia 1:
 
=Daszek=
 
=Daszek=
 
(kapturek, ang. pulled-over caps, headcap, niem. Häubchen)
 
(kapturek, ang. pulled-over caps, headcap, niem. Häubchen)
Zawinięcie materiału obleczeniowego, zazwyczaj skóry, na dole i górze grzbietu oprawy (il. 1).  Daszki nachodzą na kapitałki, a gdy książka nie była zaopatrzona w ten element, daszki zawinięte są nad górną i dolną krawędzią grzbietu, bezpośrednio przy grzbietach składek. Daszki były tworzone na wiele różnych sposobów. Zaciąganie skóry nad kapitałkami w celu utworzenia nad nimi jakby ochronnego daszku było techniką wprowadzoną na początku XVI w., chociaż naciąganie skóry nad kapitałkę odnotowano już na pocz. XV w., to jednak uformowanie w wyraźny kształt daszku odnotowuje się dopiero w XVI w. Najczęściej w podwinięcie skóry wprowadzany był sznurek lub inny materiał, np. skóra, rzadziej tektura. W przypadku kodeksów powstałych w 1 poł. XVI w. celem „pogrubienia” daszka mogło być optyczne zmniejszenie różnicy pomiędzy grubymi drewnianymi okładzinami a cienkim obleczeniem grzbietu. W 2 poł. XVIII w., gdy kapitałki praktycznie zaniknęły, pogrubione i często zdobione tłoczeniem daszki spełniały jedną z przypisywanych kapitałkom funkcji, tj. maskowały konstrukcję grzbietu książki od strony górnej i dolnej krawędzi. Dla opraw z XIX w. charakterystyczne były daszki cienkie i płasko leżące nad kapitałkami (il. 2).
+
Zawinięcie materiału obleczeniowego, zazwyczaj skóry, na dole i górze grzbietu oprawy (il. 1).  Daszki nachodzą na kapitałki, a gdy książka nie była zaopatrzona w ten element, daszki zawinięte są nad górną i dolną krawędzią grzbietu, bezpośrednio przy grzbietach składek. Daszki były tworzone na wiele różnych sposobów. Zaciąganie skóry nad kapitałkami w celu utworzenia nad nimi jakby ochronnego daszku było techniką wprowadzoną na początku XVI w., chociaż naciąganie skóry nad kapitałkę odnotowano już na pocz. XV w., to jednak uformowanie w wyraźny kształt daszku odnotowuje się dopiero w XVI w. Najczęściej w podwinięcie skóry wprowadzany był sznurek lub inny materiał, np. skóra, rzadziej tektura. W przypadku kodeksów powstałych w 1 poł. XVI w. celem „pogrubienia” daszka mogło być optyczne zmniejszenie różnicy pomiędzy grubymi drewnianymi okładzinami a cienkim obleczeniem grzbietu. W 2 poł. XVIII w., gdy kapitałki praktycznie zaniknęły, pogrubione i często zdobione tłoczeniem daszki spełniały jedną z przypisywanych kapitałkom funkcji, tj. maskowały konstrukcję grzbietu książki od strony górnej i dolnej krawędzi(il. 2). Dla opraw z XIX w. charakterystyczne były daszki cienkie i płasko leżące nad kapitałkami .
  
  
Linia 14: Linia 14:
 
<gallery>
 
<gallery>
 
File:01 Easy-Resize.com-1.jpg|il. 1. Daszek nad kapitałką - schemat (rys. K. Komsta-Sławińska)
 
File:01 Easy-Resize.com-1.jpg|il. 1. Daszek nad kapitałką - schemat (rys. K. Komsta-Sławińska)
File:Daszek2.jpg|il. 2. Daszek spełniający funkcję kapitałki - schemat.jpg
+
File:Dasz.jpeg|il. 2. Daszek w oprawie książki spełniający maskującą funkcję kapitałki.
File:Daszek3.jpg|il. 3. Daszek w oprawie książki.jpg
+
 
  
 
</gallery>
 
</gallery>

Wersja z 17:17, 6 lis 2018

Daszek

(kapturek, ang. pulled-over caps, headcap, niem. Häubchen) Zawinięcie materiału obleczeniowego, zazwyczaj skóry, na dole i górze grzbietu oprawy (il. 1). Daszki nachodzą na kapitałki, a gdy książka nie była zaopatrzona w ten element, daszki zawinięte są nad górną i dolną krawędzią grzbietu, bezpośrednio przy grzbietach składek. Daszki były tworzone na wiele różnych sposobów. Zaciąganie skóry nad kapitałkami w celu utworzenia nad nimi jakby ochronnego daszku było techniką wprowadzoną na początku XVI w., chociaż naciąganie skóry nad kapitałkę odnotowano już na pocz. XV w., to jednak uformowanie w wyraźny kształt daszku odnotowuje się dopiero w XVI w. Najczęściej w podwinięcie skóry wprowadzany był sznurek lub inny materiał, np. skóra, rzadziej tektura. W przypadku kodeksów powstałych w 1 poł. XVI w. celem „pogrubienia” daszka mogło być optyczne zmniejszenie różnicy pomiędzy grubymi drewnianymi okładzinami a cienkim obleczeniem grzbietu. W 2 poł. XVIII w., gdy kapitałki praktycznie zaniknęły, pogrubione i często zdobione tłoczeniem daszki spełniały jedną z przypisywanych kapitałkom funkcji, tj. maskowały konstrukcję grzbietu książki od strony górnej i dolnej krawędzi(il. 2). Dla opraw z XIX w. charakterystyczne były daszki cienkie i płasko leżące nad kapitałkami .


Zobacz też

Indeks alfabetyczny
można i tak
link lokalny

Grafika

Przypisy

  1. Roberts M.T., Etherington D., A Dictionary of Descriptive Terminology, http://cool.conservation-us.org/don/ (data dostępu 11.07.2018)
  2. Language of Bindings, http://www.ligatus.org.uk/lob/concept/1240 9data dostępu 11.07. 2018)
  3. Zjawiński Z., Introligatorstwo. Warszawa 1967.

Autor: P.M.