Astragal: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Grafika)
(Grafika)
Linia 14: Linia 14:
 
Plik:Amor vacui 2.jpg | Uproszczona forma astragalu jako obramienie zwierciadła oprawy z pocz. XIX w., repr. wg" von Arnim 1992, nr kat. 167
 
Plik:Amor vacui 2.jpg | Uproszczona forma astragalu jako obramienie zwierciadła oprawy z pocz. XIX w., repr. wg" von Arnim 1992, nr kat. 167
 
Plik:Astragal 2.jpg | Astragal w obramieniu zwierciadła oprawy z pocz. XIX w., repr. wg: Checa Cremades 2003, il. 41
 
Plik:Astragal 2.jpg | Astragal w obramieniu zwierciadła oprawy z pocz. XIX w., repr. wg: Checa Cremades 2003, il. 41
 +
 +
  
 
</gallery>
 
</gallery>

Wersja z 14:47, 10 sty 2021

Astragal

(perełkowanie) (fr. astragale; moulure, ornement)

Ornament pasowy w formie okrągłych lub owalnych (niekiedy silnie wydłużonych w poziomie) perełek ukazanych naprzemiennie z pionowymi pałeczkami bądź rombami. Wywodzi się ze starożytnej Grecji, w której służył podkreślaniu linii podziału między elementami architektonicznymi. W introligatorstwie stosowany na niewielką skalę od schyłku XVIII do 1 ćw. XIX w., często jako różniący się od pierwowzorów m.in. zmultiplikowaniem perełek lub zastąpieniem pałeczek poziomymi owalami. Specyficznym ornamentem, łączącym cechy a. i antycznego fryzu (z naprzemiennymi metopami i tryglifami) jest rosaces alternées. W klasycznej formie ukazywany na wydawniczych oprawach XIX w., jako element większych kompozycji architektonicznych.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Rosaces alternées

Grafika

Przypisy

  1. Michałowski 1975, s. 69.
  2. Devaux 1977, s. 205, 263
  3. Culot 1979, tabl. III/24-25, XVII, XXIX-XXX.
  4. Nixon, Foot 1992, il. 93.
  5. Martín 1994, nr kat./il. 34.

Autor: A.W.