Cambridge panel: Różnice pomiędzy wersjami
(→Cambridge panel) |
(→Cambridge panel) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Cambridge panel== | ==Cambridge panel== | ||
| − | Styl dekoracyjny opraw angielskich stosowany od 1690, szczególnie popularny w trzech pierwszych dekadach XVIII w. Podstawą była oprawa z naturalnej skóry cielęcej. Kompozycję tworzą trzy koncentryczne panele, utworzone z trzech prostokątnych ramek wytłoczonych na ślepo lub złoconych przy użyciu linii lub wąskiego ornamentu. Skóra w poszczególnych panelach była marmoryzowana, przez natryskiwanie bejcą w różnym nasileniu, dając efekt wielobarwności. Zwierciadło (panel wewnętrzny) obwiedziony był zdobniejszą ramką niż pozostałe. W narożach środkowego panelu wytłaczano ukośny łącznik pomiędzy ramkami, tworząc wrażenie głębi, na jego przedłużeniu na panelu zewnętrznym zwykle umieszczano romboidalny (kwiatowy) ozdobnik. | + | Styl dekoracyjny opraw angielskich stosowany od 1690, szczególnie popularny w trzech pierwszych dekadach XVIII w. Podstawą była oprawa z naturalnej skóry cielęcej. Kompozycję tworzą trzy koncentryczne panele, utworzone z trzech prostokątnych ramek wytłoczonych na ślepo lub złoconych przy użyciu linii lub wąskiego ornamentu. Skóra w poszczególnych panelach była marmoryzowana, przez natryskiwanie bejcą lub farbą w różnym nasileniu, dając efekt wielobarwności. Zwierciadło (panel wewnętrzny) obwiedziony był zdobniejszą ramką niż pozostałe. W narożach środkowego panelu wytłaczano ukośny łącznik pomiędzy ramkami, tworząc wrażenie głębi, na jego przedłużeniu na panelu zewnętrznym zwykle umieszczano romboidalny (kwiatowy) ozdobnik. |
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
Wersja z 18:14, 18 paź 2020
Spis treści
Cambridge panel
Styl dekoracyjny opraw angielskich stosowany od 1690, szczególnie popularny w trzech pierwszych dekadach XVIII w. Podstawą była oprawa z naturalnej skóry cielęcej. Kompozycję tworzą trzy koncentryczne panele, utworzone z trzech prostokątnych ramek wytłoczonych na ślepo lub złoconych przy użyciu linii lub wąskiego ornamentu. Skóra w poszczególnych panelach była marmoryzowana, przez natryskiwanie bejcą lub farbą w różnym nasileniu, dając efekt wielobarwności. Zwierciadło (panel wewnętrzny) obwiedziony był zdobniejszą ramką niż pozostałe. W narożach środkowego panelu wytłaczano ukośny łącznik pomiędzy ramkami, tworząc wrażenie głębi, na jego przedłużeniu na panelu zewnętrznym zwykle umieszczano romboidalny (kwiatowy) ozdobnik.
Zobacz też
Grafika
Obrazek 1
Przypisy
- Pearson D., English bookbinding styles, 1450-1800: a handbook, London, New Castle 2005, s. 76, 139.
Autor: E.P.
