Bejce: Różnice pomiędzy wersjami
Z Leksykon oprawoznawczy
(→Bejce) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
==Bejce== | ==Bejce== | ||
− | wytrawy (niem. Beizen) | + | wytrawy (niem. Beizen, fr. mordant) |
Wodne lub alkoholowe roztwory soli, kwasów, zasad oraz barwników służące do powierzchniowego barwienia drewna, a także skór i pergaminów. Stosowano je zarówno do barwienia powierzchni całej skóry jak i do tworzenia wzorów (marmoryzowania). | Wodne lub alkoholowe roztwory soli, kwasów, zasad oraz barwników służące do powierzchniowego barwienia drewna, a także skór i pergaminów. Stosowano je zarówno do barwienia powierzchni całej skóry jak i do tworzenia wzorów (marmoryzowania). |
Wersja z 12:58, 7 gru 2020
Bejce
wytrawy (niem. Beizen, fr. mordant)
Wodne lub alkoholowe roztwory soli, kwasów, zasad oraz barwników służące do powierzchniowego barwienia drewna, a także skór i pergaminów. Stosowano je zarówno do barwienia powierzchni całej skóry jak i do tworzenia wzorów (marmoryzowania).
Podczas barwienia skór zachodzą reakcje bejc z kolagenem lub garbnikami zawartymi w skórze, które bywają szkodliwe. W wyniku utleniania mogą pojawić się wybarwienia bądź wżery w powierzchni skóry. Do najbardziej rozpowszechnionych bejc należą: soda, potaż, grynszpan, nadmanganian potasu, siarczan żelaza, a także wyciągi roślinne kory, liści, łupin orzechów itp.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Marmoryzowane oprawy
Przypisy
- Przypis 1
Autor: E.P.